Nostalgie / RIP Marcello Gandini - Ciao, maestro!

De Italiaan heeft enkele van de knapste en meest spraakmakende auto’s uit de jaren 60, 70 en 80 achter zijn naam staan. Spreekwoordelijk dan, want in het begin van zijn carrière werkte Gandini voor Bertone; pas in 1980 ging hij onder eigen naam verder. Bij Bertone was hij onder meer verantwoordelijk voor de lijnen van wat velen als de allermooiste auto ooit beschouwen: de Lamborghini Miura (1966).

In de jaren die volgden, zette Gandini de krijtlijnen uit voor de avant-gardistische stijl van tal van Lamborghini’s en Maserati’s, in een tijdperk waarin stijl eerder een kwestie was van kunst en esthetiek en nog niet aan banden was gelegd door wetgevingen allerhande. Ontwerpen als de Lamborghini Marzal (1967), Espada (1968), Jarama (1970), Urraco (1970), Countach (1974) en Diablo (1990), maar ook de Maserati Khamsin (1974), Quattroporte II (1974), Shamal (1989) en Quattroporte IV (1994), allemaal verdienen ze hun plekje in het pantheon van de autogeschiedenis.

Van de Stratos over de R5 Turbo tot de Citroën BX

Maar Gandini leende zijn creatieve pen ook uit aan andere merken – ook de Ferrari 308/GT4 ‘Dino’, de Lancia Stratos en de Alfa Romeo Montréal zijn van zijn hand. Net als meer alledaagse auto’s als de Audi 50 (1974), BMW 5 Reeks ‘E12’ (1972, een samenwerking met de Fransman Paul Bracq), Fiat X1/9 (1972), Innocenti 90/120 (1974), Renault R5 Turbo (1980) en Super 5 (1984) en de Citroën BX (1982).

Om nog te zwijgen van Gandini’s unieke one-offs, zoals de Porsche 911 Roadster, gemaakt op vraag van de Californische Porsche-invoerder, of de Jaguar FT 3.8, een E-Type-afgeleide op vraag van de Italiaanse Jaguar-importeur Ferruccio Tarchini (vandaar dus de ‘FT’), twee modellen die de show stalen op het salon van Genève.

De grote Marcello Gandini is niet meer, maar zijn werk en invloed zullen niet snel vergeten worden. Of hoe de zoon van een Turijns orkestleider autodesign tot kunst op wielen wist te verheffen.