Nostalgie / Terug naar de toekomst met de Pontiac Firebird Type K uit 1977

De reguliere Pontiac Firebird ken je wel. Niet alleen de jaren 80-generatie die eeuwige roem verwierf als K.I.T.T. in de televisieserie Knight Rider, maar ook het model dat eraan voorafging en waarvan een Trans-Am-versie het mooie weer maakte in de cultfilm Smokey and the Bandit met Burt Reynolds. Van die tweede generatie stelde Pontiac op het salon van Chicago in 1977 echter de Type K voor, waarbij de 'K' stond voor Kammback.

LEES OOK AutoGids' Terug naar de Toekomst - modeloverzicht van A tot Z

Die term verwijst naar een koetswerkstijl die een aflopend dak combineert met een afgeknotte achterpartij. In het geval van deze Pontiac Firebird Type K doet het resultaat denken aan de beroemde Ferrari 250 GT SWB 'Breadvan' uit 1962 (waar coachbuilder Niels van Roij een hommage op heeft gemaakt op basis van een 550 Maranello). Het idee kwam naar verluidt van binnen moederhuis van GM, maar het prototype werd gebouwd in Italië, bij Pininfarina.

Shooting brake

Een belangrijk verschil met de Breadvan-Ferrari is dat de Firebird Type K bedacht was met grote achterste zijruiten, die bovendien scharnierden in het dak en als vleugeldeuren konden worden geopend om makkelijker toegang te krijgen tot de laadruimte. Die was overigens moduleerbaar, want de Type K was uitgerust met twee achterste zitjes die kon worden neergeklapt. De Pontiac Firebird Type K was met andere woorden een praktische shooting brake (een echte, dus geen exemplaar met twee deuren te veel zoals een Mercedes CLA of CLS of een Volkswagen Arteon met datzelfde achtervoegsel...).

Ook kenmerkend was dat onder de – vaste en bijna loodrecht staande – achterruit de achterlichten verstopt zaten onder glas met daarbovenop vier dwarslatten die ervoor zorgden dat de lichten enkel zichtbaar waren wanneer ze brandden. Er werden twee exemplaren van de Pontiac Firebird Type K gebouwd, waarvan eentje door GM zelf vernietigd zou zijn. Het prototype dat in 1977 werd voorgesteld op het salon van Chicago, werd dermate positief onthaald door pers en publiek dat GM overwoog om er een seriemodel van aan te bieden.

Uiteindelijk werd daar toch van afgezien omdat het door de productie bij Pininfarina te duur zou worden – volgens berekeningen zou de in serie gebouwde Type K meer dan vier keer zoveel oeten kosten als een gewone Firebird Trans Am. Bovendien stond eind jaren 70 de nieuwe generatie van de Firebird al in de steigers, waardoor het niet meer interessant was om het project nog voort te zetten op basis van het 'oude' model. Een gemiste kans, vinden wij...