Het sportieve patrimonium van Mitsubishi beperkt zich niet tot de Lancer Evolution of de 3000GT… Met de Colt CZT opende de Japanse constructeur zo’n vijftien jaar geleden een wat wanhopige aanval op het al enigszins in verval rakende GTi-segment.
Halfweg de jaren 2000 omvatte het GTi-segment nog een paar ronkende namen met een vermogen van om en bij de 150 pk, zoals de Ford Fiesta ST en de Peugeot 206 GTi. En dat was precies het segment dat Mitsubishi, dat toen in financiële moeilijkheden verkeerde na de weigering van DaimlerChrysler om zijn aandeelhouderschap te vergroten, in het vizier had genomen. De Japanse constructeur presenteerde zijn nieuwe Colt in 2004 in Parijs (nadat het model al in 2002 was gelanceerd op de thuismarkt), met de mogelijkheid om te kiezen tussen een drie- en een vijfdeursversie.
Volgens de toenmalige trend presenteerde de nieuwkomer zich als een ‘valse eenvolumer’. Je houdt ervan of niet, maar het moet gezegd dat de Honda Civic enkele jaren eerder met succes een gelijkaardige overgang had gemaakt. De Type R-versies van die generatie zijn tegenwoordig erg populair… Wat er ook van zij, voor Europa werd de Colt gebouwd bij NedCar in het Nederlandse Born, op dezelfde productielijn als de toenmalige Smart Forfour, waarmee hij ook zijn platform deelde. Ook de brave Carisma, de eerste volledig Europese Mitsubishi, die dan weer op het platform van de Volvo S40 stond, werd daar trouwens gebouwd. De CZT (met de T van ‘Turbo’) was gebaseerd op de driedeursversie van de Colt, die zelf CZ3 heette. Volgt u nog?
Eenvolumer-GTi
Esthetisch was de look van een eenvolumer voor in de stad, zoals de toenmalige Mercedes A-Klasse, heel populair in het begin van de jaren 2000. Moeilijk om daar een coherente sportieveling van te maken – behalve als je Honda heet – maar toch is ook Mitsubishi met behoorlijk veel brio in zijn opzet geslaagd. De koetswerklijn van de driedeursversie was al heel aangenaam, met een sterke persoonlijkheid waarmee dit model zich onderscheidde van de concurrentie. Uiterlijk kreeg de CZT-versie een spoiler, lichtmetalen velgen van 16 duim, zwarte B-stijlen, kunststofonderdelen in koetswerkkleur en geïntegreerde mistlampen, die hem een karakter verleenden als van een GTi uit het begin van de jaren negentig. Een geslaagd effect.
Binnenin verschafte het eenvolumerdesign een aangename ruimtelijkheid in verhouding tot de compacte buitenafmetingen. Overal waren rode accenten aangebracht in de CZT en zijn kuipstoeltjes waren van goed allooi. De zitting stond vrij hoog opgesteld, zoals in een echte eenvolumer, en bood een zeker gevoel van veiligheid, ook al was de rijhouding duidelijk niet goed geschikt voor een sportieve, speelse rijstijl.
Beproefd motorblok
De drukgevoede 1.5 onder de motorkap van de CZT was verrassend genoeg niet afgeleid van de atmosferische versie. Het ging hier namelijk om de ‘oude’ 4G15, een Orion-motor met een gietijzeren blok, waarvan het concept al terugging tot 1978 en die hier werd voorzien van een turbo. Maar pas op: ‘oud’ betekent in dit geval niet ‘verouderd’. Zijn ontwerp was immers nog heel actueel. Zo was hij zelfs uitgerust met een eigen variabel nokkenasfaseringssysteem, Mivec geheten. Het was duidelijk economisch rendabeler voor de constructeur om een beproefde motor te nemen, waaruit hij 150 pk kon puren bij 6.000 o/m. Daarmee spurtte de CZT in 7,4 seconden van 0 naar 100 km/u, wat 3 tellen sneller was dan de ‘gewone’ atmosferische versie.
Hoewel hij zijn platform deelde met de duivelse Smart Forfour Brabus (zie kader), mogen we stellen dat het onderstel van de Colt CZT niet dezelfde rigoureuze ontwikkeling heeft ondergaan als zijn Duitse evenknie. De ophanging en de schokdemping vergden nog veel werk. Verbazingwekkend voor een constructeur die verantwoordelijk was voor enkele van de mooiste hoofdstukken in de geschiedenis van het wereldrallykampioenschap. In de bochten deed het chassis zo’n beetje zijn eigen zin... En dan vooral op een slecht wegdek, waar de stabiliteitscontrole – natuurlijk niet uitschakelbaar, want dat zou te mooi geweest zijn – steevast gevaarlijk tussenbeide kwam door de kleine sportieveling met horten en stoten weer op het rechte pad te dwingen…
Comfort centraal
De remmen leden onder de gebreken van de andere componenten. Mitsubishi had graag een klinkend eerbetoon gebracht aan de GTi’s van tien tot vijftien jaar eerder, zoals de Ford Fiesta RS Turbo, de Nissan Cherry Turbo of… de Colt Turbo. Dat draaide dus even anders uit… Maar goed, zijn prestigieuze voorgangers hadden indertijd dan ook geen last van een pretbedervende stabiliteitscontrole. Bij normaal gebruik vertoonde de kleine nerveuze Mitsubishi nochtans een zeer comfortabel en gezond rijgedrag. Eén oplossing om de ophangingsproblemen op te lossen: kiezen voor zijn opvolger, de Colt Ralliart. Aan een Twingo RS kon die nog niet tippen, maar hij was wel het beste bewijs dat een constructeur kan luisteren naar de grieven van zijn klanten…
Of dat de ontwikkeling van de CZT te snel werd afgehaspeld! Het mag duidelijk zijn dat deze Colt niet de beste GTi op de markt was, maar het was wel een uitstekend alternatief voor mensen die wat meer belang hechtten aan comfort en niet op zoek waren naar het ultieme wapen om de straten onveilig te maken, zoals in vroegere tijden. De motorprestaties waren uitstekend en de betrouwbaarheid van de meer dan beproefde Orion-motor was boven alle kritiek verheven. Het bewijs: er zijn exemplaren te vinden die vlotjes boven de 300.000 kilometer zijn gegaan.
Andere tijden
Natuurlijk leken voor Mitsubishi de glorietijden van de jaren 90 voorbij en staken de eerste problemen hun neus aan het venster, maar het merk beschikte nog altijd over een leuk gamma en voerde in Europa officieel de Lancer Evolution in, intussen al de achtste generatie. De rallysport nam ook nog steeds een belangrijke plaats in bij de constructeur. Vandaag beperkt het Mitsubishi-aanbod zich tot betrouwbare maar zielloze vervoermiddelen (zoals de Space Star), onverwoestbare terreinwagens die bestsellers blijven in hun segment (zoals de L200 of zelfs de Pajero, die op sommige markten al twintig jaar lang het mooie weer maakt) en… cross-overs met ondoorgrondelijke namen (zoals de Eclipse Cross).
Het innovatieve aspect schuilt nu veeleer in de elektrificatie en hybridisering. Gedaan met de Lancer Evolution… En met de Galant VR4, FTO, 3000GT, Eclipse en dergelijke. Rare tijden waarin we leven. We zouden durven te dromen van een low cost raceversie voor beginnende coureurs van de kleine Space Star, maar we weten met pertinente zekerheid dat dat geen prioriteit is voor de Japanse constructeur. En toch… Bij Toyota durven ze het wel aan, met de GT86, de Supra en Gazoo Racing… Maar de financiële gezondheid van beide autofabrikanten is dan ook totaal onvergelijkbaar.
Bij ons zijn ze héél zeldzaam, maar in Duitsland kun je stilaan al CZT’s vinden voor prijzen van rond de 2.500 euro. Reken iets meer voor een mooi exemplaar dat niet te veel is aangepast. Verrassend genoeg is het aanbod in Griekenland enorm, met bovendien zeer uiteenlopende prijzen… Aan u de keuze of u de trip naar het zuiden wilt wagen, maar misschien is het toch beter om nog wat geduld te oefenen op onze eigen markt.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!