Nostalgie / Wist je nog? De Coca-Cola-fles is ontworpen door een autodesigner

Raymond Loewy werd op 5 november 1893 geboren in Parijs. De Eerste Wereldoorlog maakte een einde aan zijn studies voor ingenieur en hij bevond zich aan het front. Als ruiter kreeg hij zelfs het Legioen van Eer van Frankrijk voor zijn diensten. Na de oorlog ging hij bij zijn broer wonen in de Verenigde Staten. Zijn tekenkunsten leveren hem werk op als illustrator bij verschillende magazines. Vanaf 1929 krijgt hij de post van ‘artistiek directeur’ bij Westinghouse, een firma gespecialiseerd in elektrische apparaten. Zijn aanpak was simpel: van twee gelijke objecten verkoopt het mooiste het best. De crisis van de jaren 30 richtte veel schade aan, maar niet voor Loewy, wiens zaken steeds beter bloeien. Hij kreeg werk in zowat elke sector: het Shell-logo is van hem, hij tekent wulps gelijnde bussen voor Greyhound Lines, koelkasten, pakjes sigaretten... Het was dus onvermijdelijk dat hij ook in de autosector zou belanden.

Het design van Studebaker

Vanaf 1936 tekent hij verschillende carrosserieën voor Studebaker, een Amerikaanse constructeur in de schaduw van de grote drie. In 1947 ontwerpt hij de Champion, een zeer modern model dat terugkeert naar de lijnen van de jaren 30. Geen imposante zijschermen of treeplanken uit het tijdperk van Al Capone; hier zijn de schermen geïntegreerd en de lijnen zijn vloeiend en modern. Het model heeft een grote invloed op het autodesign van de komende decennia. De coupéversie met achterruit in vier elementen doet direct denken aan een vliegtuig. Na de Champion kwamen de Commander en de Avanti in 1961. Dat zou het laatste model van het merk worden, al ging de productie nog verder onder verschillende namen tot aan het einde van de jaren 80. Als pionier van industrieel design is Loewy ook auteur van verschillende werken en theorieën over de materie.

Coca-Cola

In de loop van de jaren ’30 ontwierp Loewy verschillende obecten voor het frisdrankmerk. Het beroemde Coca-Cola-flesje heeft een vorm die is geïnspireerd door een cacaoboon. Het is het werk van Alexander Samuelsson, een Zweedse migrant die voor Root Glass Company werkte. Het merk wilde een unieke vorm die herkenbaar was... en moeilijk te kopiëren was door zijn talloze concurrenten! Het flesje komt in 1916 uit. Het heeft zeer ronde vormen en bestaat uit twee delen, gescheiden door het merklogo dat in reliëf is aangebracht in het glas. Het logo komt van Frank Robinson, medewerker van de maker van de drank, John Pemberton.

Het flesje krijgt eerst de bijnaam ‘hobble skirt’ in de jaren 20, omdat het doet denken aan de smalle rokken en kokerjurken die het moeilijk maken om goed te stappen. In de jaren 30 en 40 wordt het ‘Mae West’ genoemd... omdat het doet denken aan de rondingen van de actrice! In 1954 kreeg Raymond Loewy de taak om het traditionele flesje te moderniseren. Een gevaarlijke oefening, want het was essentieel om de algemeen bekende vorm te behouden. Bovendien lag het heel goed in de hand bij de consument! Loewy streeft er daardoor naar om de vormen te verzachten en de rondingen lichter te maken, maar ze tegelijk te bewaren en het hele flesje een iets rechtere lijn te geven. Deze vorm wordt nog steeds gebruikt en is overgenomen in talloze materialen en formaten.

Van flesje tot auto

Vele jaren later, vanaf 1968, laat Ford zich inspireren door het beroemde flesje voor verschillende autodesigns. In de VS gaat het om de LTD, maar ook om zijn neefje Mercury Montego. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan komt er in hetzelfde jaar een nieuwe compacte Ford uit in Europa: de Escort. Zijn aangename ontwerp doet denken aan het colaflesje op zijn zij. Tegelijkertijd worden de Britse en Duitse dochterondernemingen geïntegreerd met de derde generatie Cortina en Taunus TC. Het platform en de aandrijflijnen zijn identiek, maar op designvlak zijn er verschillen. De Britse Cortina Mk3 krijgt ook het ‘coke bottle design’ mee van Amerika!

Tekst: Dimitri Urbain