In het kort
-
Techniek
Met 110 pk en 240 Nm stelt de 1.5 dCi de Duster in staat om alle situaties het hoofd te bieden en is hij geknipt voor gezinsvervoer, temeer omdat zijn aandrijfgeheel ook heel aangenaam is. De versnellingsbak telt zes verhoudingen - voortaan ook in het geval van de dCi 90 - en is goed gespreid, maar laat zich wat hakerig bedienen. Het verbruik zit in de middenmoot, rekening houdend met de relatief ongunstige stroomlijnkenmerken van het model.
-
Wegligging
De Duster rijdt erg behoorlijk. Hij vertoont een relatief efficiënt weggedrag en zijn koetswerk wordt goed ondersteund dankzij een oordeelkundige schokdemping. Op de grenzen van de grip gaat deze SUV braafjes ondersturen. Het stuur voelt weliswaar wat zwaar aan en had misschien nog iets nauwkeuriger mogen zijn, maar de respons is tenminste lineair. De remmen zijn tegen hun taak opgewassen, ondanks een nogal gedateerde technologie, met trommels achteraan.
-
Veiligheid
De Duster hoeft zich op het vlak van de veiligheid niet langer te schamen. Van een dodehoekcontrole of spoorassistent is weliswaar nog geen sprake, maar toch werd zijn uitrusting flink uitgebreid. ESP is voortaan standaard, net als zijdelingse airbags voorin, een noodremhulp en voorspanners voor de voorste veiligheidsgordels. Daarmee heeft de Duster zijn voornaamste lacunes opgevuld. Het nieuwe voorcompartiment zou tevens de voetgangerveiligheid ten goede moeten komen.
-
Comfort
De goede schokdemping draagt bij tot de kwaliteit van het rijcomfort. De grootste vooruitgang werd echter geboekt op het vlak van de geluiddemping, die nu zelfs op de snelweg perfect aanvaardbaar is. De stoelen zijn hertekend, maar de zitting is wat kort en de zijdelingse steun kan beter. Om de bestuurdersstoel en de stuurkolom in de hoogte te kunnen verstellen moet je het Modulariteitspack kiezen, dat gelukkig standaard is op de dCi 110.
-
Praktische kant
Binnenin is de breedte op ellebooghoogte niet fantastisch, maar achteraan in de Duster is voldoende plaats voor twee of zelfs drie volwassenen, dankzij de vlakke achterbank. Ook het koffervolume is genereus. De moduleerbaarheid is klassiek, met een in twee ongelijke delen neerklapbare achterbank. De afwerking ging er flink op vooruit, met aantrekkelijker ogende plastics, en er zijn ook meer opbergmogelijkheden, al zijn die nog altijd niet van de grootste.
-
Budget
De prijs van de Duster tart elke concurrentie: voor vergelijkbare SUV's of cross-overs ben je elders 2.000 tot 4.000 euro meer kwijt. Dat is niet niks, zeker niet omdat zijn rivalen weinig concrete extra's naar voren kunnen schuiven om dat prijsverschil te verantwoorden, tenzij een verzorgdere afwerking en wat extra uitrusting. Het waarborgpakket (drie jaar of 100.000 kilometer) en de onderhoudsintervallen (30.000 kilometer of twee jaar) zijn klassiek, zonder meer.
Het lowcostprofiel van Dacia is tegenwoordig meer een filosofie dan tastbare realiteit: de klanten krijgen niet langer summiere en kaalgeplukte auto's voorgeschoteld. Natuurlijk zijn de modellen nog altijd doordrongen van eenvoud, maar je hoeft jezelf nu niet veel meer te ontzeggen. Net als de andere Dacia's - die trouwens allemaal recent een generatiesprong hebben gemaakt - beantwoordt de Duster punt voor punt aan die aanpak. Zo pakt hij uit met een erg geëvolueerd multimediasysteem en bijdetijdse veiligheidsuitrusting. Beter nog: hij is nu zo gerijpt en coherent dat je je zou kunnen afvragen waarom je duizenden euro's meer zou uitgeven bij de concurrentie. Temeer omdat deze dCi 110-versie een uitstekende veelzijdigheid naar voren kan schuiven waarop zelfs de Renault Captur niet prat kan gaan, aangezien die nog altijd niet verkrijgbaar is met deze motor.