Na een afwezigheid van meer dan een kwarteeuw is de Bronco terug, en de vijfdeursversie steekt zelfs de Atlantische Oceaan over. Net als de Jeep Wrangler is deze Ford een pure terreinwagen. Er zijn twee versies: Outer Banks (inschakelbare vierwielaandrijving en reductieverhoudingen) of de meer offroadgeoriënteerde Badlands (permanente vierwielaandrijving, reductieverhoudingen, vergrendelbare differentiëlen voor- en achteraan, loskoppelbare stabilisatorstang, Bilstein-ophanging en BF Goodrich-banden). In beide gevallen kunnen de meeste koetswerkpanelen (ook de deuren!) worden verwijderd, waardoor de auto verandert in een echte avontuurlijke cabrio. Deze Bronco raakt dan ook overal – of toch bijna.
Op de weg doet hij het niet zo goed als een SUV, door een zweveriger vooras, een wat springerige starre achteras en een sponzig rempedaal. Op grote wegen steekt er ook veel windgeruis de kop op. En binnenin is de afwerking erg plastiekerig. Op de uitrusting valt echter iets af te dingen, want die is erg compleet. Onder de motorkap is maar één motor beschikbaar: de 2,7 liter grote V6-benzine met dubbele turbo en meer dan 300 pk, die soepel en krachtig is, maar ook erg dorstig. We stellen het romige karakter van dit aandrijfgeheel op prijs, net als de behoorlijk geslaagde sturing van de tientrapsautomaat.
Net als een Jeep Wrangler is de Bronco een typisch Amerikaanse 4x4, met een exotisch kantje en een hoge efficiëntie in het terrein. Maar op het asfalt is hij rustiek, terwijl hij in aankoop, aan de pomp én fiscaal erg duur uitvalt. Zich bewust van die zwaktes – of komt het door de CO2-boetes? – verscheept Ford maar een klein aantal Bronco’s naar Europa, wat hem hier nog exclusiever maakt.
