Editoriaal / De H van Hoera?

We schrijven de laatste week van februari. Het haantjesgedrag van Trump en Kim Jong-Un, van Maduro en Guaidó, van Orban en consorten beheerst de media, die er zoals gewoonlijk heel wat plaats voor vrijmaken. Helemaal in een hoekje van de krant (iets uitgebreider op de VRT, dankzij Luc Pauwels) en op de voorgrond in een paar online media die verder kijken dan hun neus lang is, stond het voornaamste nieuws van de week, misschien wel van het jaar of mogelijk zelfs van het decennium: een Leuvens onderzoeksteam onder leiding van professor Johan Martens is erin geslaagd met een soort speciale zonne­panelen rechtstreeks waterstof te produceren. 

Na jaren onderzoek is het zonnepaneel (ongeveer 1,6 vierkante meter groot) nu in staat elke dag zo’n 250 liter waterstof (H) te winnen, met als bijproduct zuurstof (O). De onderzoekers hebben daarbij berekend dat twintig van dergelijke panelen volstaan om een gezin geheel zelfvoorzienend te maken op het gebied van energie, aangezien de waterstof gebruikt kan worden om te verbranden (verwarming) én om elektriciteit te maken (via elektrolyse). Nog sterker, nog eens twintig panelen erbij kunnen voldoende waterstof produceren om een brandstofcelauto van het gezin een jaar lang van brandstof te voorzien.

Het onderzoeksteam is nu, na tien jaar, klaar om zijn ‘baby’ aan de praktijktest te onderwerpen: in Oud-Heverlee zal een gezin dat al een tijd bezig is met ‘groen’ leven, eerstdaags de eerste zonnepanelen geïnstalleerd krijgen, om na te gaan of ze volledig energieonafhankelijk door het leven kunnen. Indien succesvol wordt de energieproductie uitgebreid tot 39 gezinnen in de omgeving. De mogelijkheden die deze doorbraak biedt, zijn legio. Mensen kunnen energieonafhankelijk wonen én rijden, grotere gemeenschappen kunnen eveneens zelfbedruipend worden, hospitalen kunnen zowel hun energie produceren als het nevenproduct zuurstof gebruiken, enzovoort. 

Zoals altijd is er een maar aan dit verhaal. Zullen de grote energiemaatschappijen dit zomaar laten gebeuren? Zij hebben er uiteraard geen enkel belang bij dat zoveel mensen onafhankelijk worden van hun (bijna-)monopolies. Logischerwijze zullen ze alles in het werk stellen om een dergelijke vinding te recupereren. Voor de ‘vaders’ van deze panelen wordt het een dilemma. Uiteraard zijn ze druk bezig om wereldwijde patenten aan te vragen, in de hoop dat ze er zelf ook beter van worden en het risico te verkleinen dat kapers met de buit verdwijnen. Maar misschien zou het een veel beter idee zijn om er met zijn allen zo snel mogelijk aan te beginnen. Dat België, in plaats van gewoon een schouderklopje te geven, nu eens écht het voortouw neemt en het daarna zo snel mogelijk de techniek vrijstelt voor iedereen. Op die manier kan ze niet gekaapt worden door de energiegiganten, die haar ofwel begraven of er zo snel mogelijk weer een monopoliepositie mee willen verwerven. Wordt ongetwijfeld nog vervolgd...