Editoriaal / (K)ringloop

In Antwerpen zijn ze nog niet aan de nieuw patatjes wat hun verkeersellende betreft. In De Standaard van 6 september jongstleden werd gesproken over een (zoveelste) plan-MER (voor milieu-effectrapportage), dat zeer kritisch zou zijn voor de (soms aanvullende, soms alternatieve) voorstellen die de Ringlandbeweging heeft gedaan op het zogenaamde Oosterweel- of BAM-traject. Het plan-MER is opgesteld door Transport & Mobility Leuven (TML), een onafhankelijk studiebureau.

Nochtans was overeengekomen om eerst de officialisering van het plan-MER af te wachten en dat dan met alle belanghebbenden te bespreken. Tegenstanders van de burgerbeweging Ringland hebben daar duidelijk anders over geoordeeld en bewust gelekt om het nieuws in hun voordeel te kunnen uitbuiten. Of hoe de oude politiek – die van de achterkamers en het gekonkelfoes – nog bij lange na niet dood is... 

In heel die milieu-effectrapportage is het schering en inslag geworden om zo snel mogelijk die elementen te laten lekken die in een of ander kraam passen, en de rest te minimaliseren. Op den duur circuleren er dan zoveel plannen, rapporten, tegenrapporten en protestbrieven die uitmonden in allerhande procedures bij de verschillende rechtsinstanties dat niemand nog weet hoe de vork in de steel zit – laat staan dat er een instantie is die degelijke conclusies zou kunnen trekken om daarop voort te bouwen en nu eindelijk eens tot een besluit te komen, kortom, om deze gordiaanse knoop eindelijk door te hakken. Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare werken Ben Weyts staat al zo lang klaar voor de eerste spadesteek dat zijn schop intussen al sterk verroest moet zijn…

Ik wil me hier niet in een supertechnisch debat gaan mengen, waar het de gewoonte is elkaar onder te sneeuwen met al dan niet technisch gefundeerde argumenten en redeneringen waaraan de modale burger geen boodschap heeft (en waarvan hij ook geen snars begrijpt). Onder het motto: “Hou het heel technisch en onverstaanbaar voor de meeste mensen en we bekomen wel wat we willen...” Maar ik vind het nog altijd niet meer dan logisch dat je het lokale verkeer en het pendelverkeer dicht bij de stad houdt en het doorgaande verkeer en havenverkeer zo ver mogelijk van (het centrum van) diezelfde stad. 

Maar blijkbaar is dat een logica die te eenvoudig is voor de meeste belanghebbenden. En dus bezondigt zowat iedereen zich aan het overvloedige bevestigen van het eigen gelijk en blijven we verder (k)ringetjes draaien. Van een regio die (nog altijd) de draaischijf wil zijn voor transport en mobiliteit in het dichtst bebouwde en bewoonde stuk van Europa, worden stilaan andere dingen verwacht. Oplossingen bijvoorbeeld. Geen woorden meer, maar daden… Is daar iemand?