Editoriaal / Nomen est omen

De naam is een voorteken, zeiden de Romeinen al, want zij geloofden dat de naamgeving van een persoon of voorwerp samenhing met zijn uiteindelijke lotsbestemming. Over de naamgeving van auto’s kun je hele boeken schrijven, maar wat de heren/dames naamgevers er de laatste tijd van bakken, grenst aan het onwaarschijnlijke. Alles is hoogstwaarschijnlijk beginnen mis te lopen toen die ‘loodzware taak’ uitbesteed werd aan naamgevingbureaus. Die bedelven hun opdrachtgevers doorgaans onder kilometers argumentatiepapier, maar het uiteindelijke resultaat is de laatste tijd meer dan pover (om geen onvriendelijker woorden te gebruiken).

Voorbeelden te over: wat heeft de mensen bij Jaguar (of hun consultancybureaus) bezield om een gewone, nieuwe SUV E-Pace te noemen en hun eerste elektrische auto I-Pace? Met de I van Ilectricity? Of een ander voorbeeld: zaten in de naamgeversclub die Audi aan het woord e-Tron heeft geholpen, geen Franstaligen? We raden hen aan er even de kleine Larousse op na te slaan en naar de uitleg over het woord étron te zoeken…

In de hele autogeschiedenis kom je wel meer van die blunders tegen. Dat moest Mitsubishi tot zijn schade en schande ontdekken toen het lang geleden in de Spaanse landen fier de Pajero onthulde en toen pas te weten kwam dat deze zuiderse wereldtaal daarmee een eerder vulgaire rukker aanduidt. Of Fiat, dat niet doorhad dat Croma in Nederland een begrip was voor de meest voorkomende margarine. Iemand een Fiat Planta? Toyota toonde ons in de jaren 90 fier zijn sportwagen MR 2, maar moest deze ‘emmerdeur’ bij onze zuiderburen, gauw omdopen tot… MR 16.

Het grappigste (of meest irriterende, het is maar hoe je het bekijkt) zijn de merken die ons bij de introductie van een nieuw model (met nieuwe naam) vergasten op een ellenlange uiteenzetting met de voordelen van de nieuwe benaming en dan na een aantal jaren op die beslissing terugkomen en met een ongelooflijk aplomb bijna letterlijk het tegendeel beweren van wat ze ervoor beargumenteerden. 

Voorbeelden? Op het einde van vorig decen­nium kregen we van de mensen bij Hyundai een hele lezing waarom de bekende en populaire SUV Tucson (inderdaad, genoemd naar de gelijknamige Amerikaanse stad) nu plots ix35 moest heten, behalve in… de Verenigde Staten. Om dan bij de volgende modellenwissel weer fluks… Tucson te heten, “vanwege de naambekendheid, ziet u…”. Of Toyota, dat ons een paar modellen terug een hele redenering opdiste waarom de “helemaal uit de tijd zijnde” Corolla-naam (de meest verkochte auto ter wereld) bij ons nu plots Auris moest heten. Welnu, de nieuwe Auris die binnenkort bij ons op de straten verschijnt, zal… opnieuw Corolla heten. Zou het werkelijk kunnen dat dezelfde naamgevingbureaus de ene naamverandering adviseren om die dan later met dezelfde onwankelbare overtuiging weer af te schieten? Zo wil ik ook wel (veel) geld verdienen…