Editoriaal / Ontzetting

Dinsdag 22 maart. Tegen alle verwachtingen in schijnt de zon. Ik maak me klaar om een Vooraf te schrijven over de Europese unie en (auto)lobbying, een interessant onderwerp gezien de recentste evoluties. Plots beginnen de sociale media vol te lopen met alarmerende berichten. Altijd met een korrel zout nemen, die dingen, dus even naar de officiële media. Daar krijg ik de bevestiging dat er iets ernstigs gebeurd is in Zaventem. Oei, verschillende collega’s moesten deze morgen op Zaventem vertrekken, angst sluipt mijn hart binnen. 

Een tijd later komt tegelijkertijd goed nieuws en verschrikkelijk nieuws binnen: de collega’s zijn veilig – zij zaten (voor één keer gelukkig)… in de file – maar tientallen andere mensen zijn om het leven gekomen of worden zwaargewond weggevoerd. Een dik uur nadien volgt een gelijkaardig horrorbericht over de metro in hartje Brussel. Europa is in zijn hart getroffen.

De meest urgente autoproblematieken verdwijnen in het niets bij wat er in Brussel en Zaventem is gebeurd. Ik kan het niet opbrengen om hier nu over (al dan niet opgeblazen) auto- of mobiliteitsproblemen te gaan emmeren. Laat me dus eerst en vooral vanwege de hele redactie onze steun en solidariteit betuigen voor de slachtoffers en hun nabestaanden. Onze Europese waarden en normen worden op deze manier zwaar op de proef gesteld, en opportunistische politici beginnen – niet gehinderd door enige vorm van schroom of geweten – amper 6 uur na de gebeurtenissen al aan misselijk makende politieke recuperatie (Donald Trump op kop).

Meer dan ooit zullen we ons moeten bezinnen over onze manier van samenleven, binnen de (tot voor kort veilig veronderstelde) Europese grenzen, maar ook daarbuiten. Er zijn geen safe havens meer, wat sommigen daarover ook mogen beweren of beloven. Zelfs wie zich niet met de verdere wereld wilt inlaten, merkt dat die wereld daar niet mee gediend is en zich wel met ons leven zal inlaten. Daarop zullen antwoorden moeten worden gezocht, in convergentie met de democratische normen en waarden die ons zo dierbaar zijn. De wereld wordt er niet makkelijker op; laat ons er dan samen voor zorgen dat hij op termijn toch veiliger en warmer wordt. Een welgemeende, maar ook dringende solidariteitsoproep van een ontzette redactie.