Editoriaal / Struisvogelpolitiek

Ons land is in de ban van… de snelwegparkings. We weten niet wat de toestand zal zijn wanneer u dit leest, maar op het ogenblik dat wij dit schrijven gaat de parking van Jabbeke elke avond dicht en denken heel wat andere burgemeesters met zo’n snelwegparking op hun grondgebied eraan hetzelfde te doen. Geen goed idee, daarmee zijn we het (voor een keer) eens met minister van Binnenlandse Zaken Jambon, maar heel direct kan hij er blijkbaar ook niets aan doen.

De burgemeesters geven hier weer een mooi staaltje van Kurieren am Symptom: als we aan de onderliggende oorzaak niets kunnen (of willen?) doen, laat ons dan tenminste maatregelen treffen die maken dat er (naar buiten toe) schijnbaar niets aan de hand is. Waar de vele vrachtwagenchauffeurs die ons land doorkruisen hun rij- en rusttijden dan moeten respecteren, zal voornoemde burgemeesters worst wezen. Als het maar niet op ‘hun’ parking is (het nimby-fenomeen ten top).

Trouwe lezers weten dat ik zeer kritisch sta tegenover de hele transportsector, omdat die (ook door de minder eerlijke concurrentie vanuit heel Europa) de grond van het probleem niet aanpakt. Transport is namelijk veel te goedkoop doordat heel wat kosten afgewenteld worden op onze samenleving, doorgaans met de goedkeuring van onze beleidsmensen. Maar die transportsector is duidelijk degene waar we zelf voor gekozen hebben en dan moeten we die chauffeurs wel de mogelijkheden bieden om hun job te doen en zich aan de regels te houden. Door onbesuisde beslissingen zoals die in Jabbeke kan dat nog minder dan voorheen, voorwaar een voorbeeld van degelijk beleid…

Dat onze beleidsmakers er weinig van bakken door een gebrek aan visie, daar hebben we al ettelijke staaltjes van mogen meemaken. Vrij recent was er de (terechte) beslissing voor een kilometerheffing op vrachtwagens (lokale en buitenlandse). De uitwerking van de beslissing doet ons echter denken aan de onoordeelkundige manier waarop de groensubsidies voor zonnepanelen ooit werden ingevoerd, zonder voorafgaande analyse van eventuele gevolgen. Er wordt namelijk alleen tol geheven op bepaalde wegen en niet op allemaal. De gevolgen kon je zo voorspellen: door de ongelooflijke concurrentiedruk waarbij elke euro telt, nemen heel wat chauffeurs andere (kleinere) wegen die niet aan tol onderhevig zijn en verhogen ze zo de filedruk op het nu al oververzadigde gewestwegennet nog een beetje. Om van geluids- en vervuilingsoverlast nog maar te zwijgen…

Onze beleidsmakers zijn er fier op dat ons land een transitland is voor transport (niet abnormaal gezien zijn ligging) en roemen te pas en te onpas de voordelen ervan, maar hebben weinig oog voor de nadelen. De catastrofale ruimtelijke ordening maakt België in het algemeen en Vlaanderen bij uitstek eigenlijk ongeschikt om grote verkeersstromen te organiseren. Toch blijven we dat, niet echt gehinderd door een grote kennis van zaken, proberen met de inzichten en middelen die we (niet) hebben, met een systeem van ‘besluitvorming’ dat typisch is voor onze contreien: kop in het zand…