Editoriaal / Thuiswerk

De zomer is zo’n periode. De scholen zijn dicht en velen zijn met vakantie. Al dan niet met de auto, maar die is er dan toch eventjes niet in Groot-Bijgaarden of de Kennedytunnel. Waar al wie wel nog met de auto naar het werk moet, natuurlijk niet rouwig om is. De radiomensen die het overzicht van de files voorlezen, evenmin – die kunnen elk uur twee plaatjes meer draaien. Maar we vertellen eigenlijk een ‘oud’ en niet meer zo relevant verhaal. De corona-uitbraak heeft zowel ons privé als ons professionele leven grondig veranderd. Zelden op een positieve manier, al is er misschien één uitzondering: in gelijk welke vorm ze kwamen, gingen en terugkeerden, lockdowns maken wel dat ik en hopelijk ook u al een half jaar niet meer in een van de tot voor kort nog alsmaar langer wordende Belgische structurele files hebben gestaan. Terwijl dat vroeger dagelijkse kost was, toch van begin september tot eind juni. Als u het soort werk doet waarvoor een laptop, een tafel, een stoel, een broodje en een koffekan of waterfles volstaan voor een dagtaak, blijkt thuiswerk misschien al langer een groot gemak en ook goed voor een hoger rendement. Toch als u een baas heeft die het vertrouwt, toelaat en zelfs aanmoedigt. En laat, zo blijkt sinds de lente, datzelfde thuiswerk nu tegelijk en als een soort neveneffect ook nog eens de gemakkelijkste manier te zijn geworden om die files aan te pakken. Of in elk geval de goedkoopste, om niet te zeggen dat ze gratis is: je hoeft er geen extra rijvakken voor aan te leggen, geen extra tunnels of bruggen voor te bouwen en geen extra treinen voor in te zetten. En met het risico een beetje naïef te lijken, is het wellicht ook nog eens een zegen voor ons gekwelde klimaat. Ja, zelfs eentje van het soort waarvoor het groenere volk geen vermanende vinger naar de automobilist moet opsteken. Want die doet al goed zijn best, als hij om 8 uur ’s morgens misschien nog in pyjama thuis voor het scherm gaat zitten in plaats van anderhalf uur vroeger met kleine oogjes achter het stuur van zijn Golf of 320d te kruipen. Om maar te zeggen, met dat thuiswerk slaan we verschillende vliegen in één klap. Voor sommigen van ons werd het, wegens misschien nog gehecht aan de dagelijkse babbel met de collega’s, eerder een noodzakelijk en dus hopelijk maar tijdelijk kwaad. Maar voor anderen blijkt het toch vooral een ware openbaring. Precies omdat het op de weg, als we er dan toch nog eens op moeten, nu bijna altijd zomervakantie is. Valt het u ondertussen al op dat dit betoog een pleidooi is voor een blijvend karakter van ‘zoveel mogelijk’ thuiswerk? Dan hebt u me goed begrepen. Misschien kunnen we het zelfs al meenemen als een van de weinige goede dingen die corona ons zal hebben opgeleverd.