Editoriaal / Vooraf - Geduld

Deze AutoGids vertrok net voor Nieuwjaar naar de drukker, we hadden op dat moment nog niet de volledige resultaten voor de inschrijvingen van nieuwe personenwagens in 2022. Om die goed te kunnen inschatten moeten we trouwens wachten tot begin februari 2023. Pas dan krijgen we de echte nettocijfers voor het voorbije jaar, daar zijn de ‘tijdelijke’ inschrijvingen voor december dan weer van afgetrokken. Voor wie wat minder met de materie en vooral die op het eerste gezicht misschien wat vreemde manier van tellen vertrouwd is: auto’s worden soms al een eerste keer door de invoerders of hun dealers ingeschreven zonder dat ze al door een eindklant zijn besteld. Als die dan om gelijk welke reden (export of andere…) binnen de maand weer worden uitgeschreven, haalt beroepsorganisatie Febiac ze ook weer uit de statistieken. Dat levert dus die nettocijfers op, met pas dan echt alle auto’s die door hun (hopelijk blije) nieuwe eigenaars bij de overheid zijn geregistreerd.

De eindbalans van het toch weer bijzonder woelige autojaar 2022 kunnen we dus nog niet echt opmaken. Maar de resultaten tot en met november laten misschien wel enig optimisme toe. Na een dramatisch voorjaar, met zowat maand na maand sterk dalende cijfers (in vergelijking met 2021), viel er vanaf de zomer een duidelijke kentering te zien. In oktober en november werden zelfs respectievelijk 21,59 en 23,39 procent meer nieuwe auto’s ingeschrevan dan in dezelfde maanden van vorig jaar. Als december een gelijkaardig resultaat oplevert, zouden we haast gaan denken dat de markt zich in 2022 eindelijk heeft hersteld.

Als de particuliere markt niet snel heropleeft, riskeren verschillende autobouwers binnenkort echt in de problemen te komen.

Maar schijn bedriegt in dezen toch een beetje. Het gaat om te beginnen dus enkel om de cijfers voor de inschrijvingen, niet die van de verkoop. Het grote drama van de leveringsproblemen kennende, zitten er dus zeker heel wat auto’s bij die eigenlijk vele maanden tot soms zelfs een jaar (of nog langer) geleden al zijn besteld. Dat die wachttijden ondertussen wel al korter zijn geworden, horen we de invoerders weleens zeggen. Maar als ik in mijn omgeving mensen tref die recent nog een nieuwe auto hebben besteld, hoor ik toch ook nog steeds verhalen over leveringstermijnen van een jaar en langer. Of van voor 2022 beloofde wagens die ondertussen nog altijd niet voor de deur van de klant staan. Het is haast te gek voor woorden, maar volledig afgewerkte auto’s blijken in verschillende Europese havens soms ook nog eens wekenlang te moeten wachten op een transport richting invoerder of dealer.

Maar goed, het ‘gebrek’ aan klanten is ook voor de Belgische sector allicht nog altijd een veel groter probleem dan het tekort aan vrachtwagenchauffeurs. En dat heeft veel en wellicht zelfs zowat alles te maken met het gedeeltelijke in elkaar stuiken van de markt voor particulieren. Wie niet het geluk heeft een auto van de baas te krijgen of er eentje op zijn eigen bedrijf kan inschrijven, lijkt nog vaak de kat uit de boom te kijken. Wachtend op wat betaalbaardere elektrische auto’s misschien, of op een mirakeloplossing voor het voor heel wat potentiële EV-adepten grote vraagstuk van het opladen ervan. Een woordvoerder van een van Belgiës grootste invoerders durfde ons recent zelfs te bekennen dat als de particuliere markt niet snel heropleeft, verschillende autobouwers binnenkort echt wel eens in de problemen riskeren te komen. Het is zowaar geen positieve noot om het nieuwe jaar mee te beginnen, laat ons dus maar hopen dan het Brusselse autosalon daar straks wel voor zorgt.