Zich aanmelden

Met Facebook aanmelden

of

Uw informatie is niet correct.
Ik meld me aan Wachtwoord vergeten?
Er is geen Facebook-account verbonden aan de website, schrijf u in.

Wachtwoord vergeten?

×
Mijn wachtwoord opnieuw instellen
Je ontvangt een e-mail voor het instellen van een nieuw wachtwoord.
Geen account gekoppeld aan dit e-mailadres

Nog geen account?
SCHRIJF JE GRATIS IN.

Editoriaal / Edito KJ - Losgehen op de Autobahn: pro of contra?

Geschreven door Klaas Janssens op 30-04-2024

Op skivakantie naar Oostenrijk, dan passeer je door Duitsland en rijd je dus over de Autobahn. Het aantal stukken waar er een ongelimiteerde maximumsnelheid geldt, zou de jongste jaren flink afgenomen zijn, maar toch mag je het gaspedaal nog verrassend vaak tot tegen de vloer duwen. En dan gaat het vooruit.

Dat moderne auto’s die hoge snelheden moeiteloos aankunnen, is buiten kijf. De Volkswagen Tiguan waarmee ik mijn gezin naar de sneeuwtoppen voerde, had geen enkel probleem met kruissnelheden rond 200 km/u. Zelfs het brandstofverbruik viel enorm mee, want een week en 2.000 kilometer later gaf de boordcomputer een gemiddelde benzinedorst van 8,6 l/100 km aan – bij Vlaams pendelverkeer verbruikte de 2.0 TSI zelfs meer.

Ook het Duitse verkeer is helemaal ingesteld op de hoge snelheden en op de grote snelheidsverschillen tussen de verschillende voertuigen, waardoor je stressvrij kilometers maalt. In mijn beleving is de Autobahn ook veiliger, omdat het hogere tempo je dwingt om aandachtiger te rijden. Je bent namelijk voortdurend bezig met de auto’s rondom je. Links en rechts kijken, je spiegels checken en anticiperen op de vrachtwagens voor en de laagvliegers achter je.

Ik heb er niemand met zijn smartphone zien spelen, wat op onze wegen toch nog schering en inslag is – daar kan zelfs de campagne met Pommelien Thijs weinig aan veranderen. Het vraagt wat finesse, dat gevlam over de Autobahn. Maar er zit tenminste een systeem in. Bij wegwerkzaamheden gaat iedereen plichtsbewust in de remmen, bij ingewikkelde verkeerswisselaars voegen de Duitsers mooi op tijd in. Daarna kunnen ze weer losgehen. Ik gebruik het woord niet graag als ik het over Duitsland heb, maar er heerst orde.

Het vraagt wat finesse, dat gevlam over de Autobahn. Maar er zit tenminste een systeem in.

Het zou fijn zijn om even snel van Antwerpen naar Aarlen of van Gent naar Kortrijk te kunnen rijden, maar dat gaat gewoon niet. Dat ligt niet aan de auto’s, zelfs niet aan hun bestuurders. Neen, de infrastructuur kan niet volgen. Dan heb ik het eens niet over de verkeersdrukte, zelfs niet over de wat bedenkelijke staat van het asfalt. Wel over de bedenkelijke manier waarop onze verkeerswisselaars erbij liggen, met al die invoegstroken waar je eigenlijk hoort te ritsen, maar waar iedereen strijdt voor de laatste morzel asfalt.

Verkeersinstituut Vias heeft helemaal gelijk wanneer het snelheid, gsm-gebruik en alcohol achter het stuur probeert te beteugelen om het aantal ongevallen te reduceren, want dat zijn de belangrijkste katalysatoren, zeker wat de ernst van die ongevallen betreft. Maar inzage in data van verschillende verzekeringsmaatschappijen leert dat de meeste botsingen veroorzaakt worden door onduidelijke verkeerssituaties. Je wil niet weten hoe vaak een stomme ‘voorrang-van-rechts’ tot schade leidt.

Je wil niet weten hoe vaak een stomme ‘voorrang-van-rechts’ tot schade leidt.

Zelf stoor ik me aan die complexe rondepunten die vooral kunstig willen zijn, waar de tweewielers niet op een duidelijk omlijnd fietspad rijden (want dat is lelijk), de bussen een aangepast tracé mogen volgen (want dat is sneller, maar bij het op- en afstappen houden ze wel nog steeds halt op de rijbaan) en ringwegen plots ophouden, waardoor je rechtsomkeer moet maken (hallo, Mechelen?). Alsof mobiliteit helemaal geen prioriteit lijkt te zijn voor de hedendaagse stadsplanners...

En dat is jammer, want wanneer zijn auto’s het gevaarlijkst? Wanneer ze manoeuvres moeten uitvoeren en wanneer de bestuurders opgejaagd zijn, inderdaad. Begrijp me niet verkeerd, ik ben helemaal voor duidelijke maximumsnelheden, op de snelweg én binnen de bebouwde kom. Maar belangrijke verkeersassen omvormen in gevaarlijke fietsstraten en verkeersdrempels gebruiken om het slenterende verkeer extra stokken in de wielen te steken, dat begrijp ik niet. Obstakels leiden tot onrust en onrust leidt voor gevaar.

Nu goed, een oplossing ligt niet meteen in het verschiet. Je kunt de maximumsnelheden verder verlagen, desnoods tot we allemaal stilstaan. Extra trajectcontroles invoeren, maar die zullen vooral de staatskas spijzen. Maar eigenlijk moeten we duidelijkheid hebben, zodat we weten om hoe laat we moeten vertrekken om ergens tijdig te raken, in de wetenschap dat we die trip in alle rust en veiligheid kunnen afleggen. En als dat kan tegen 200 km/u, dan is dat enkel mooi meegenomen.

 

 

Hoofdredacteur AutoGids

Instagram: @kjanssens_pro

BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!

Ik schrijf me in

Nieuws

Aanbevolen nieuwsberichten