Editoriaal / Vooraf - Luxegoederen

Een vriendin van de vrouw van een neef (volg je nog?) wilde recent wat advies bij de aankoop van een nieuwe auto. Ze had een budget van zo’n 15.000 euro en twijfelde tussen een stevige stadswagen op benzine, genre Ford Fiesta of Volkswagen Polo, en een elektrische auto. Ik heb haar moeten teleurstellen. Voor het eerste kon ze nog maar bij enkele merken terecht, voor het tweede zelfs… nergens. En al helemaal niet bij Volkswagen: voor haar budget heb je daar amper nog een piepkleine Up, maar dus zeker geen Polo.

Het is zelfs voor de kenners die we toch worden verondersteld te zijn, af en toe echt wel schrikken als we prijzen van nieuwe auto’s bekijken. Om te beginnen zijn er nog amper echte budgetauto’s. Bij Dacia doen ze nog altijd hard hun best, daar kan die vriendin van de vrouw van de neef met haar spaarcentjes zelfs terecht voor een vrij hippe Duster en zelfs een flinke Jogger. Maar waar is de tijd dat je zelfs met 10.000 euro nog een grote keuze had? De Citroën C1, de Peugeot 108, de Ford Ka en verschillende compacte modelletjes van Suzuki of het hier zelfs helemaal verdwenen Daihatsu die pakweg tien jaar geleden nog in onze prijzenpagina’s stonden te ‘blinken’, ze zijn ondertussen allemaal uit het aanbod geschrapt.

DE ONTWIKKELING VAN EEN KLEINE AUTO KOST NIET ECHT VEEL MINDER DAN DIE VAN EEN GROTE.

Naar de redenen, naast de algemene stijging van de prijzen van consumentengoederen allerhande, hoeven we niet lang te zoeken. De ontwikkeling van een kleine auto kost niet echt veel minder dan die van een grote, terwijl je die eerste natuurlijk voor een veel lagere prijs moet aanbieden. Met als gevolg dat je als constructeur je investeringen ook over een veel groter aantal exemplaren moet zien af te schrijven. Wat in de praktijk nog maar zelden lukt, ook al omdat de vraag naar de echte lilliputters in autoland echt wel aanzienlijk is afgenomen.

Het is ook de ‘schuld’ van de Fiat 500, want die hippe stadsvogel gaat al een tijdje lopen met zowat alle klanten die zich wél nog met een compacter vervoermiddel tevredenstellen. Daarnaast zorgen strengere normen inzake veiligheid en emissies natuurlijk ook voor extra ontwikkelings- en productiekosten, die verhoudingsgewijs alweer niet zoveel kleiner zijn voor een kleine auto dan voor een middelgrote of zelfs grote vierwieler. Wat van auto’s in het algemeen alsmaar meer een luxeproduct aan het maken is.

De fleetmarkt doet het momenteel weer redelijk goed, horen we. Die voor particulieren duidelijk niet, ook al omdat de door de overheid ‘aangemoedigde’ overstap naar elektrisch rijden nog altijd nauwelijks gehoor vindt bij mensen die hun auto en het gebruik ervan van de eerste tot de laatste euro zelf moeten financieren. We houden het zelfs in deze donkere oorlogstijden graag nog een beetje plezant, maar zien het voor onze Belgische autoverkoop toch nog wel eventjes vrij somber in. En precies daarom doet het Fiat-verhaal verder in dit nummer wel plezier. Het Italiaanse merk, lange tijd toch een van dé specialisten in tegelijk leuke en scherp geprijsde auto’s, teerde de voorbije jaren veel te lang op (enkel) het 500-succes. Maar dat gaat straks weer veranderen, zo laten we de baas in deze AutoGids zelf uitvoerig uitleggen. De echte ‘volkswagens’ komen straks misschien wel opnieuw uit Turijn, zou dat niet leuk zijn?