Hij reed niet graag op Spa, veel te gevaarlijk. Jim Clark had er Archie Scott Brown en Chris Bristow zien verongelukken. En tijdens de grote prijs van België in 1963 was het weer bijna prijs, want Jim Clark kon de gespinde Lola van Lucien Bianchi maar net ontwijken. Zijn hart stond een tweede keer stil toen hij de verhakkelde Lotus van Jim Hall zag liggen bij Burnenville. Gelukkig bleek de Texaan ongedeerd.
>>> Lees ook: deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5 van onze weetjes over 100 jaar Spa-Francorchamps
De wedstrijd zelf verliep nochtans voorspoedig. Gestart vanop de zesde plek maakte hij optimaal gebruik van een onhandig manoeuvre van ‘Wild’ Willy Mairesse om de kop te nemen, met de vanop pole gestarte Graham Hill in zijn spoor. De versnellingsbak van zijn Lotus 25 bleef opspelen, net zoals tijdens de kwalifcaties sprong de transmissie uit zijn vijfde. Clark reed dan maar met enkel zijn linkerhand, zodat zijn rechter de pook kon blijven vasthouden. In de plensende regen, door Masta…
Hij kreeg wat ademruimte wanneer Hill aan de kant moest, besloot de vijfde versnelling niet meer te gebruiken en nam wat gas terug om de mechaniek te sparen. Toch dubbelde hij zowat het hele veld, enkel Bruce Mclaren eindigde de race in dezelfde ronde. Maar wel op bijna 5 minuten. Achteraf durfde de Vliegende Schot zijn teambaas Colin Chapman niet vertellen dat de versnellingsbak kraakte, om hem niet in verlegenheid te bregen. ‘Drive to Survive’, maar dan in een ander tijdperk. In die wilde dagen zou hij vier keer op een rij de GP van België winnen.
Koop onze extra editie '100 jaar Spa-Francorchamps' (150 pagina's) via onze webshop.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!