Reportage / Naar het einde van de wereld én terug met Mazda CX-5 (1)

Eind maart. Over enkele dagen schakelen we over op zomertijd, in het grootste deel van Europa en “af en toe” ook België is de lente al begonnen. Niet zo in het noorden van Scandinavië, echter.

Verse sneeuw

Of misschien toch wel, want de temperaturen van 30 en soms zelfs nog meer graden onder nul van zo’n anderhalve maand geleden ruimden ondertussen plaats voor waarden net onder het vriespunt.

Maar nog niet in het uiterste noorden van Noorwegen en bij uitbreiding Europa. Op de sprookjesachtige Noordkaap ziet het nog helemaal wit, er valt zelfs nog een pak sneeuw bij als we aankomen.

De sfeer is goed

Na een stevige busrit is dat. De piloot van onze Dash 8 (een “oudje” met nog propellers) moet na twee mislukte en - toch voor de passagiers - ietwat bangelijke landingspogingen in het net onder de Noordkaap geleden Honningsväg weer een stukje zuidwaarts terugvliegen. Naar Lakselv, daar is het weer iets beter en kan hij zijn toestel wel veilig aan de grond zetten. We hebben nog geen meter met de Mazda gereden, maar de sfeer zit er al goed in.

Als we nog op die Noordkaap willen geraken, moeten we na een snelle hap meteen de CX-5 in. Morgen staat er een heel lange rit door een flink stuk van Noorwegen, Finland en Zweden op het programma. Om 5 uur het bed uit, om 6 uur de motor starten. Dan is er echt geen tijd meer voor toerisme. Dus is het nu of nooit, een mens komt hier nu eenmaal niet zo vaak.

Met de sneeuwruimer

De Noordkaap staat ongetwijfeld op de bucketlist van menig wereldreiziger én ook op het vaarschema van sommige cruises naar en rond Noorwegen. Maar die worden alleen in de zomer georganiseerd, een bezoek aan het meest noordelijke punt van continentaal Europa (of toch bijna, want het quasi onbereikbare plaatsje Knivskjelodden op het eiland Mageroya ligt nog net iets “verder”) in de winter en dus zelfs eind maart is toch iets minder evident.

Ons konvooi moet zelfs assistentie van een sneeuwruimer vragen, anders geraken we er met de enkele uren eerder nog gevallen verse sneeuw echt niet. Maar nu we zo dichtbij zijn, moeten en zullen we er natuurlijk wel even onze schoenafdrukken in het witte poeder achterlaten. Ook al blaast de hevige wind die amper enkele seconden na onze passage alweer weg.

Met de dieselmotor

Het bed in en morgen ook snel weer uit, dan begint onze tocht met de CX-5 SkyActiv-D pas echt. De dieselversie dus, ook al is het aandeel van die brandstof in de modellenmix van de ook bij ons best wel succesrijke SUV ondertussen tot zo’n 20% gedaald.

De motor is 2,2 liter groot en in onze testauto 184 pk en 445 Nm sterk. Goed voor een tijdens onze trip weinig relevante spurt naar 100 km/u in 9,6 seconden, maar ook een WLTP-normverbruik van 7,1 liter per 100 kilometer en een CO2-uitstoot van 186 gram per kilometer. Of respectievelijk 5,5 liter en 145 gram met NEDC-meting. Die mechaniek is ons, net als de 2 en 2,5 liters op benzine, al bekend. Er veranderde immers niets aan, onze rode CX-5 is ook nog altijd voorzien van een klassieke zestrapsautomaat en vierwielaandrijving (standaard voor de krachtigste SkyActiv-D).

G-Vectoring Control Plus

Wat er dan wel veranderde aan deze in 2015, als tweede CX-5-generatie, gelanceerde SUV? Om met het leukste te beginnen, de G-Vectoring Control die de auto sowieso al een opvallende rijdynamiek bezorgde, werd verder geoptimaliseerd. In die zin dat de Plus-versie niet meer alleen via aanpassingen van het motorkoppel, maar ook door middel van remingrepen opereert.

Voor wie er minder mee vertrouwd is, leggen we het graag nog eens uit. In bochten worden de buitenste wielen van de auto lichtjes afgeremd als het stuurwiel terugkeert naar de centrale positie. Waardoor hij zich sneller “herstelt” na uitwijkmanoeuvres, het wisselen van rijvak bij hoge(re) snelheden en evengoed op de gladde wegen die ons wachten.

Leder en hout

Maar dat verhaal volgt morgen, we geven ook nog even mee dat het interieur van de CX-5 werd opgewaardeerd. Met voor het hogere uitrustingsniveau fijner Nappa-leder (met naast verwarming nu ook ventilatie) en enkele decoratiestukken in echt hout. Het met 7 duim nog altijd vrij kleine infotainmentscherm kan nog steeds enkel maar bij stilstand met de vingers worden bediend, tijdens het rijden moet het met de Commander-draaiknop en enkele andere toetsen op de middenconsole.

Wat we overigens nog altijd een “veilige” en in de meeste omstandigheden ook heel gebruiksvriendelijke werkwijze vinden. De Mazda omarmt voortaan ook Apple CarPlay en Android Auto. De binnenspiegel heeft geen zichtbaar frame meer en er zijn led-voetlichten voor en achter.

Wordt vervolgd

Het veiligheidspakket wordt uitgebreid met een 360° View Monitor en de slimme Radar Cruise Control met Stop and Go-functie is voortaan standaard op alle versies. Ook aan de ophanging (dempers en stabilisatoren) en besturing is er nog wat gesleuteld. Of daar tijdens onze sneeuwreis echt iets van te merken valt, vertellen we na onze 850 kilometer lange trip. Op spijkerbanden, die zullen we ook echt wel nodig hebben.

Deel 2