Opinie / De redactie ongefilterd – Ecologie binnen de stadswallen

Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart. 

LEES OOK De redactie ongefilterd - overzicht

“En jij, reiziger, heb jij je accijnzen al aan onze heer betaald?” Wie zich in de middeleeuwen binnen de muren van een stad wilde begeven, moest tol betalen. Die oude stadswallen zijn honderden jaren later toeristische attracties geworden, maar de stadstol is weer helemaal terug van weggeweest. Alleen zijn de controleurs vervangen door camera’s, die speuren naar kentekens, kaartjes en/of vignetten. Elke stad maakt haar eigen regels, naar goeddunken van haar leiders, die streven naar een onbetwiste soevereiniteit. Lage-emissiezones versterken een gevoel van ongelijkheid en beroving. Onder het voorwendsel “de planeet te willen redden” (een semantisch twijfelachtige slogan) worden in naam van de nieuwe doctrine inquisitoire dwangsystemen ingevoerd in plaats van te pleiten voor dialoog, solidariteit en sociale rechtvaardigheid in dienst van een pluriforme en efficiënte mobiliteit zonder enige vorm van uitsluiting en zonder frustratie.

Geef iedereen de vrijheid om onze planeet te verkennen zoals het hem of haar het beste past.

De waarheid is opgebouwd rond de realiteit van de feiten met de elementen die ons ter beschikking staan. Ze is ‘falsifieerbaar’, om filosofisch precies te zijn. Zoals Khalil Gibran terecht schreef in zijn lange gedicht De Profeet: “Zeg niet: ‘Ik heb de waarheid gevonden’, maar liever: ‘Ik heb een waarheid gevonden’.” Dat is geen betwisting of tegenspraak van het serieuze werk van wetenschappers, die zo veel mogelijk experimenteren en verifiëren om de werkelijkheid zo goed mogelijk te vatten. Maar de analyse en interpretatie van de onderzoeksresultaten uit die exacte wetenschappen moeten in perspectief worden geplaatst met andere empirische kennisgebieden, zoals sociologie, psychologie en historische kritiek. Waarom? Om de waarneming van de werkelijkheid niet te vervormen met een bekrompen of vervalste waarachtigheid, moeten we wat afstand nemen, durven te veranderen van paradigma en nooit geloven in zijn onwankelbare karakter.

Dus, mijne heren, willen jullie de planeet redden? Bevrijd dan eerst de mensen van al die hinderpalen die hen in de weg staan. Ontwikkel efficiënte openbare diensten. Help de wetenschap om duurzame en toegankelijke technologieën te ontdekken in plaats van ze louter te gebruiken voor politieke en fiscale doeleinden. Heroverweeg de toegang van overheden tot financiële middelen voor het welzijn van de burgers (en vergeet niet dat geld geen onuitputtelijke natuurlijke hulpbron is). Vermijd dat ecologisch bewustzijn verwordt tot een ideologie die grenst aan religieuze bekeringsijver. Stop met stigmatiseren en geef iedereen de vrijheid om onze planeet te verkennen zoals het hem of haar het best past. te voet, met de step, per fiets, met de motor, auto, trein of bus, met het vliegtuig, de zeilboot of zelfs te paard. Met als doel een eerlijkere en tolerantere wereld die instinctief beschermd wordt, zonder dat het aanvoelt als pestgedrag. Tenslotte, willen we niet allemaal van nature behouden wat ons sterkt en beschermt?