Opinie / De redactie ongefilterd – Geen verrassingen meer

Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart. Vandaag is het aan Cédric Derèse, die het jammer vindt dat hij niet meer wordt verrast door de stijl van nieuwe modellen.

LEES OOK De redactie ongefilterd – overzicht

Ik maak dergelijke vaststellingen niet graag, en het ligt niet in mijn aard om defaitistisch te zijn, maar ik moet het toegeven aan mezelf, en tegelijkertijd aan u: de stijl van nieuwe auto's verrast me niet langer. Laat me het uitleggen. Toen ik kind was – in de vorige eeuw, dus… – ging er geen autosalon voorbij zonder dat ik verbaasd, soms zelfs verbijsterd, terugkwam door de lijn van een model of een conceptcar, afkomstig uit het potlood van een ontwerper die waarschijnlijk nog niet veel beperkingen had om mee om te gaan, kortom: die nog vrij was. Vandaag de dag is die vrijheid van handelen overgegaan in de handen van de financiers en is het de technologie die de lanceerschema's dicteert.

Klooneffect

Laten we een concreet geval nemen: de Peugeot 408. Een mooie auto trouwens. Prachtig ontworpen – dank u Gilles Vidal – en schitterend gepresenteerd aan de pers, in een originele blauwachtige kleur en op prachtige velgen die er boenk op zijn. Een vakkundige en efficiënte lancering voor een model dat we niet echt hadden zien aankomen. Alles om een verrassingseffect te creëren. En toch... Hoeveel van ons dachten meteen aan de Citroën C5 X toen we de eerste foto's zagen? Beroepsmisvorming? Ik denk het niet... Een vriend van buiten de sector vroeg me. "Waarom is het zo dat wanneer Citroën een auto lanceert die een beetje een buitenbeentje is, Peugeot een paar maanden later hetzelfde doet?

In de massa

Schaalvoordelen natuurlijk! Dat is al lang geen ideologisch concept meer, maar maakt deel uit van een algemeen project: neem een technisch platform en varieer de verpakking zoveel mogelijk om een merkenportefeuille te stofferen. Het erge van dit alles is dat niemand meer voor de gek wordt gehouden. Je weet wie met wie je in zee gaat – met vandaag Stellantis en Volkswagen als belangrijkste spelers – en je kunt het zien aankomen. Geen verrassingen meer. Mooie auto's, vaak goed gemaakt en meestal een lust voor het oog, maar geen 'wow'-effect meer! Te veel modellen misschien... en uiteindelijk een aanbod dat verwatert in de massa.