Opinie / De redactie ongefilterd – Leve de clubs!

Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart. Vandaag uit AutoGids-journalist Laurent Blairon zijn liefde voor autoclubs die de passie in stand houden voor de klassieke auto's die onze geschiedenis hebben gemarkeerd

LEES OOK De redactie ongefilterd – overzicht

Ik hou ervan een autojournalist te zijn, ik zou niets anders willen doen. Iedereen in dit bedrijf weet dat ze een droomjob hebben. Een nieuw model testen in een betoverende locatie, een fotosessie organiseren tijdens de week in onze mooie Ardennen of aan de Opaalkust, verlaten door het massatoerisme, blijven betoverende intermezzo's. En ik drink graag een thermos koffie leeg achter mijn computer, om ervoor te zorgen dat deze ervaringen zo correct en aangenaam mogelijk op papier aan jou, de lezer, worden voorgelegd. Maar het is niet elke dag gemakkelijk. De eisen van zowel de pers als het web betekenen dat we zeer "flexibele" uren moeten werken. Net als elders staat de autosector onder druk en wij krijgen de klappen van de hamer. Logischerwijs stelt onze rol als nieuwsjager en verspreider van informatie ons ook bloot aan kritiek van beide kanten (constructeurs en lezers). Het is normaal, het hoort bij het werk. No hard feelings! En geloof het of niet, de constructeurs steken geen koffers aan geld in onze binnenzak!

Jaar na jaar is de passie er nog steeds, heel sterk, maar onvermijdelijk hebben de veranderingen in de wereld van de mobiliteit mijn relatie met de evoluerende auto beïnvloed. Zoals iedereen vraag ik me af of het nog zin heeft om 1500 tot 2000 kg staal, plastic en - nu - batterijen in beweging te zetten om één individu het grootste deel van de tijd te verplaatsen, terwijl die persoon meestal tussen de 60 en 90 kg weegt (voor mij is het meer...). Het begrijpelijke klonen van platforms door de fusies tussen merken en/of groepen stelt mij vaak teleur. Soms geef ik toe aan een zeker fatalisme en ben ik het ermee eens dat het niet langer gepast is altijd en voor alle verplaatsingen een auto te gebruiken. Maar een elektrische fiets van 4.000 ballen kopen (en ze zeggen dat auto's duur zijn!) of mijn huid riskeren op een elektrische step (en ze zeggen dat auto's gevaarlijk zijn!), zo snel zal het niet gaan!

Je kunt uren op het net doorbrengen om je passie te voeden met ongelooflijke video's en teksten, maar niets zal ooit een passie vervangen die "live" wordt beleefd.

Dus voel ik steeds vaker de behoefte om een pelgrimstocht te maken, om terug te duiken in de wondere wereld van de auto met verbrandingsmotor. Mijn Mekka is Goodwood of de SpaClassics. Maar ik heb een eenvoudige en veel minder dure oplossing om de vlam weer te vinden: verzamelaars bezoeken en, steeds vaker, autoclubs. Recente ervaringen met de Peugeot Club Belgium, maar ook tijdens een bezoek aan de eerste editie van SpaAsia hebben mij de zekerheid gegeven dat ik op de juiste plaats ben. De eigenaar van een 205 Diesel uit 1985 of een Nissan Skyline GT-R "R34" de dictafoon in handen geven is als luisteren naar een kind dat droomt en het speelgoed niet heeft opgegeven. Natuurlijk verschillen de omgeving en de middelen van merk tot merk, maar een soort rode draad verbindt iedereen. Een directeur van een bedrijf vertelt u over de geschiedenis van zijn Honda NSX met dezelfde diepgang en gevoel als de student die de 505 GTi van zijn grootvader heeft opgehaald. Op enkele uitzonderingen na bestaat het begrip competitie of winnen niet in deze clubs. Het doel van het spel is niet om vooruit te komen. Iedereen is er voor het plezier van zijn auto, zonder een paar aangename degustatieve pitstops over te slaan! Niet te vergeten de lange uren van sleutelen, bewerken en prepareren van de auto voor deze hoogdagen. Je kunt uren op het net doorbrengen om je passie te voeden met ongelooflijke video's en teksten, maar niets kan ooit een passie vervangen die "live" wordt beleefd.

Clubs die het niet allemaal gemakkelijk hebben, met LEZ's, de privatisering en de facto verdwijing van ontmoetingsplaatsen (een biologische markt of een Tiny house-beus, leuk, maar vooral meer trendy en prioritair dan een Amerikaanse V8-meeting) en vooral het vinden van nieuwe, jonge leden, niet gemakkelijk om daar het tempo aan te houden!

Kortom, ik wilde deze paragrafen aangrijpen om alle enthousiastelingen die deze omgeving animeren te feliciteren. Ga zo door! Ik nodig alle anderen uit - mezelf voorop - om deze clubs in leven te houden, gewoon door deel te nemen aan de evenementen, door de sticker, de badge of de spijs te kopen die de kas voeden. De langzame maar zekere terugtrekking van de verbrandingsauto uit het landschap is reden genoeg om de nostalgie in stand te houden. Wie weet bejubelen we morgen - waarom niet - de 'dertien-in-een-dozijn' turbodiesel stadsauto's of populaire cabrio's met openvouwende hardtops? Alles wat verdwijnt, zal op een dag weer mooi worden gevonden.  Bij AutoGids zullen onze Passie-artikelen en AutoGids Classics-specials alleen maar groeien, vooral voor en met autoclubs in binnen- en buitenland. Goede reis!