De tweede generatie van de Defender maakte in de zomer van 2019 haar debuut en werd vorig jaar uiterlijk subtiel gefacelift. Aan de drie formaten veranderde niets: er is de korte 90, de standaard 110 en de lange 130. Die XXL-versie is 34 centimeter langer dan de 110, maar behoudt dezelfde wielbasis. Dankzij de extra achteroverhang biedt de Defender 130 plaats aan acht inzittenden of aan meer dan 2.500 liter aan laadvolume. De zelfdragende structuur van de Defender is volledig van aluminium gemaakt, en de starre assen van weleer hebben plaatsgemaakt voor vier onafhankelijk opgehangen wielen. Toch blijft hij een held in het terrein, dankzij de vierwielaandrijving, de reductiebak met korte verhoudingen en de twee differentiëlen (centraal en achteraan). Ook een luchtvering is verkrijgbaar, waarmee je de bodemvrijheid kunt opkrikken.
Onder de motorkap is voor elk wat wils te vinden. Wie wil dieselen, enkel in de 90 en 110, kan terecht bij een van de drie diesels (D200, D250 en D300) die elk een beroep doen op de drieliter-zescilinder-in-lijn met mildhybride ondersteuning. Bij de benzines valt de keuze uiteen in een plug-inhybride enerzijds (P300e die tot 50 km/u elektrisch kan rijden) en een duo machtige V8-versies: de P245 met 426 pk en de P525 met 525 pk. Helemaal woest is het enkel als 110 verkrijgbare topmodel Octa, voorzien van een nieuwe biturbo-V8 van 4 liter met liefst 635 pk en hydraulisch gekoppelde dempers om het koetswerk in toom te houden. Het illustreert hoe de Defender een lifestylemerk is geworden.
Net zoals de Jeep Wrangler en Mercedes G-Klasse koos de Land Rover Defender voor een kleedje in neoretrostijl, waaronder echter een op-en-top moderne auto schuilgaat. En eentje die veelzijdiger is dan ooit: een Defender blijft onvermoeibaar in het terrein, terwijl hij op de weg beduidend beter rijdt dan vroeger.
