Model Opel Mokka 2012

De eind 2020 geïntroduceerde Mokka is in wezen zo Frans als maar zijn kan: hij deelt zijn platform met de DS 3 Crossback en Peugeot 2008, en loopt trouwens net als die twee neven binnen de Stellantis-groep van de band in een fabriek nabij Parijs. Niettemin is de inrichting en aankleding van zijn interieur volledig specifiek, met een middenconsole die naar de bestuurder is gericht en een digitaal instrumentenpaneel. Het geheel is over het algemeen keurig afgewerkt en zit vol handige bergvakken. De leuk ogende voorstoelen zitten aangenaam, maar de achterpassagiers zijn minder goed af: door de smalle deuren verloopt de instap nogal moeizaam. Bovendien heerst door de hoge gordellijn achterin een wat benepen gevoel. De koffer is vrij klein en niet echt moduleerbaar, bij gebrek aan een verschuifbare achterbank.

Naast de elektrische Mokka-e vinden we nog drie andere motoren, allemaal afkomstig uit de PSA-stal. Op benzine is de 1.2 PureTech van de partij, met 100 of met 130 pk, waarbij de krachtigste zijn manuele zesversnellingsbak kan inwisselen voor een achttrapsautomaat. Dieselliefhebbers kunnen aankloppen bij de 1.5 Turbo D van 110 pk en moeten dan zelf met de versnellingspook aan de slag. Het weggedrag van de Mokka is voorspelbaar, maar best prettig. Met dank ook aan het directe stuur, dat wel wat meer feedback had mogen geven.

Hoewel Opel tegenwoordig volledig afhankelijk is van Franse technologie, is deze Mokka niet zomaar een kopie van een DS 3 Crossback of Peugeot 2008 geworden, maar een cross-over met een eigen – en geslaagde – look en voldoende specifieke klemtonen. In die zin verdient hij zeker zijn plekje in dit felbevochten segment.