Professioneel / Leasing: Wat met de restwaarde van een elektrische auto?

De gemiddelde verkoopprijs van een elektrische auto ligt nog steeds een flink stuk hoger dan die van een vergelijkbare auto met verbrandingsmotor. Tegelijk zijn tweedehandskopers vandaag niet bereid om meer geld neer te tellen voor een stekkerauto dan voor een gewone. Bovendien zijn leasingmaatschappijen erg voorzichtig wat de inschatting van de restwaarde betreft omdat de technologie die vandaag op de markt komt, over vier jaar wel eens achterhaald zou kunnen zijn.

Tesla was daarom slim genoeg om bij de lancering van de Model S een overeenkomst te sluiten met de leasingmaatschappijen. Het Californische merk beloofde zijn auto’s tegen een vooraf bepaalde prijs terug te kopen (via een zogenaamde buy-backovereenkomst), zodat de afschrijving en dus leaseprijs binnen de perken zou blijven. Wat blijkt nu? Tesla’s zijn vandaag bijzonder gegeerd op de tweedehandsmarkt, zodat het merk ze duurder kan verkopen dan initieel verwacht.

Daarnaast is er natuurlijk de kwestie van de batterijdegradatie. De meeste bouwers van elektrische voertuigen geven acht jaar waarborg op de aandrijfbatterij, wat de tweedehandskoper het nodige vertrouwen moet bieden. Als we de gegevens van het Belgisch-Nederlandse Tesla-forum mogen geloven, verliezen de batterijen van een Model S slechts vijf procent van hun capaciteit na 100.000 kilometer, waarna het verlies afvlakt. Ook Nissan beweert amper garantiegevallen te hebben gehad met de vorige Leaf.    

Vreemd genoeg lijken de merken zelf daar amper ruchtbaarheid aan te geven. Het zou nochtans het vertrouwen in de elektrische auto kunnen versterken. Dat geldt ook voor de hoeveelheid elektrische auto’s die je op de weg ziet, trouwens. In Noorwegen is de elektrische auto op tien jaar tijd uitgegroeid van marginaal naar doodnormaal. Als je naar de restwaarde-evolutie van de voorbije tien jaar kijkt, dan zie je de curve gestaag stijgen.