De QR-code is uitgevonden door Masahiro Hara, een in 1957 geboren ingenieur die voor Denso-Wave werkte. Dat is een onderdeel van de Toyota Motor Corporation. Zijn taak bestond erin om een computersysteem uit te denken voor de logistiek en het beheer van reserve-onderdelen.
Geen sinecure, want de auto-industrie vereist een complex productie- en reparatieproces vanwege het grote aantal onderdelen, die allemaal nauwkeurig gerefereerd en opgevolgd moeten worden. De componenten moeten worden geïdentificeerd, de levertijd en het fabricageproces ervan moeten worden gevolgd en de bijbehorende documentatie moet worden beheerd.
Begin jaren negentig was het duidelijk dat de traditionele streepjescode niet langer volstond om deze rol te vervullen, vanwege het beperkte aantal alfanumerieke tekens - ongeveer 20. Er was veel meer nodig.
Bordspelen
Voor het raster met zwarte en witte stippen liet Masahiro Hara, die in 1992 met dit project begon, zich inspireren door het bordspel Go. Deze matrix vulde hij aan met referentievierkantjes op 3 hoeken, om de machine te helpen de oriëntatie van de code te detecteren.
In een QR-code (Quick Response Code) kunnen maximaal 4.296 alfanumerieke tekens of 7.089 cijfers worden opgeslagen. Beter nog, zelfs als de code gedeeltelijk beschadigd is, is ze nog steeds leesbaar, of zelfs bruikbaar. Dankzij dit symbool kan Toyota zijn onderdelen en de fabricage van zijn modellen sneller beheren dan al zijn concurrenten in de jaren negentig.
In 1997 besloot dochteronderneming Denso echter deze code vrij te geven voor extern gebruik. De kleine zwarte en witte vierkantjes, en nu zelfs gekleurde, zijn inmiddels ingeburgerd geraakt over zowat de hele wereld. Met dank aan de smartphone, die voor een enorme schaalvergroting van de QR-code gezorgd heeft.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!