De Ford Mondeo begon zijn carrière in 1993 bijna direct als bestseller, met verkoopcijfers die nooit het niveau van medio de jaren '90 zouden overstijgen. Het was dan ook een alleskunner: een kwalitatieve, goed rijdende en praktische grote middenklasser die zowel als berline en als break te bestellen was. Maar gezien de tanende populariteit van de traditionele autosegmenten, niet geholpen door het feit dat de vierde generatie pas twee jaar na zijn introductie op de Europese markt verscheen na de sluiting van Ford Genk, heeft Ford besloten na bijna 30 jaar de stekker uit het Europese verhaal te trekken.
De onlangs voorgestelde vijfde generatie Mondeo komt niet naar hier, wij zullen het moeten stellen met een soort crossover-SUV-geval op basis van de Evos Concept. Een terugblik op de highlights van deze doodgewone uitblinker.
Ford Mondeo ST200
In 1996, drie jaar na zijn lancering, kreeg de eerste generatie Ford Mondeo een grondige facelift die hem meteen richting de 21ste eeuw katapulteerde qua design en, nog eens drie jaar later, de basis vormde voor de ST200. Die vormde samen met de Focus ST170 het begin voor het nieuwe sportmerk van Ford, waarbij de XR-badge uitgefaseerd werd. De ST200 had een door Ford SVT opgevoerde 2,5 liter-V6 Duratec met 205 pk en 235 Nm. Geen wereldschokkende waarden, maar voldoende om hem in 7,9 seconden naar de 100 te laten sprinten, met een topsnelheid van zo'n 230 km/u. Je kon hem als berline en als break krijgen, en bovendien is het - naar eigen zeggen - de enige auto die Jeremy Clarkson, James May en Richard Hammond alle drie graag hebben. Dat wil ook wel wat zeggen.
Ford Mondeo 1.8 Zetec
Dit lijkt op het eerste gezicht een doodnormale Mondeo, en dat is het ook. Maar voor sommigen is het ook de ideale basis om voor een laag budget te kunnen racen op het circuit of op een rallycross. De 'gewone' versies van de eerste Mondeo's zijn namelijk spotgoedkoop op te pikken, vooral in het Verenigd Koninkrijk, terwijl ze wel een goede dynamiek hebben en een betrouwbare viercilinder onder de kap hebben. Een 'poor man's hero', dus.
1993 Ford Mondeo BTCC
In de jaren '90, toen de Britse toerwagens nog echt snel waren en veel belangstelling kregen - zowel van de fans als van de constructeurs - besloot Ford de Mondeo in te zetten als racewagen. Omdat het seizoen al van start was gegaan bij de lancering van de Mondeo, werd de wagen pas in de tweede helft ingezet, vanaf de race op Pembrey in juni. In zijn eerste seizoen wist de Mondeo 3 van de 8 races te winnen, waarmee de Nieuw-Zeelandse coureur Paul Radisich meteen op de derde plaats in het eindklassement kwam te staan. Niet slecht voor een laatkomer...
2000 Ford Mondeo BTCC
In 2000 was het dan prijs, na 8 seizoenen weet Ford Team Mondeo de titel te pakken met de Zwitserse piloot Alain Menu en zijn iconische geel-blauwe bolide. Ford zette met Prodrive dat jaar 3 wagens in met Anthony Reid en Rickard Rydell naast Menu op de grid, en de drie Mondeo's wisten 1-2-3 te finishen in het kampioenschap. Toch bleef het spannend, want de eerste 9 piloten in het klassement wisten races te winnen tijdens het seizoen (de 10e piloot was natuurlijk een Belg, Vincent Radermecker). Hoe lang is het geleden dat de Formule 1 daar nog in wist te slagen?
Ford Mondeo Top Race V6
Niet enkel in Europa bleek de Ford Mondeo populair om mee te racen, ook in Argentinië heeft het model succes gehad op het circuit. Daar heet het toerwagenkampioenschap Top Race V6, waar de Mondeo 3 keer wist te winnen, in 2006, 2009 en in de Copa América 2010. In 2009 zat José Maria López achter het stuur, de Argentijn die ook 3 keer het WTCC wist te winnen en in 2019-2020 en 2021 het WEC op zijn naam zette samen met Mike Conway en Kamui Kobayashi bij Toyota, waar hij nog steeds voor racet. En we willen niet zeggen dat het niet was gelukt zonder de Ford Mondeo, maar...
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!