Nostalgie / Wat vond (De) AutoGids in 1995 van de Porsche 911 993 GT2?

“De GT2 is direct afgeleid van de nieuwe 911 Turbo. Waarvan hij niet enkel de wijzigingen overneemt die werden opgelegd door zijn bestemming als competitiewagen, maar ook de hele aandrijfeenheid behalve de vierwieltransmissie. De weglating van de vierwieltransmissie werd doorgevoerd om gewicht te besparen. Ze menen bij Porsche dat in een race in de regen een 4x4 een voordeel kàn zijn, maar aangezien rijden in de regen toch eerder uitzonderlijk is, heeft Ronald Kussmaul, verantwoordelijke voor de ontwikkeling van voor klanten bestemde racers, gekozen voor lichtgewichten. In de praktijk bestaan van de GT2 twee versies, namelijk een raceversie die de klant geleverd krijgt met veiligheidskooi en alle reglementaire voorzieningen, waaronder een brandblusinstallatie, en een baanversie. Buiten lijken de beide wagens op elkaar met een specifieke voorspoiler en een grote regelbare achterspoiler. De wagens hebben vooraan en achteraan wielkastverbreders om de brede banden te overkappen die op de wielen zitten (11x18 duim achteraan en 9x18 duim vooraan voor de baanversie en 10x18 duim voor de raceversie). Het koetswerk werd lichter gebouwd omdat de deuren en de voorste motorkap in aluminium uitgevoerd zijn. De uitrusting is eenvoudiger: geen elektrisch bediende spiegels of ruiten, geen centrale vergrendeling en openende deuren langs binnen met gewone hendels, geen noodzitjes achterin en nog tal van kleine weggelaten details. Uiteraard zit er ook geen airco meer op, maar de verwarming en de verluchting blijven toch bestaan. De airco blijft ook optie bij de baanversie.”

• Paul Frère’s kroniek in AutoGids nr. 410 van 29/06/1995
• Tekst: Paul Frère // Bewerking: Xavier Daffe

Flat six-turbo

“De GT2 in baanversie verschilt nauwelijks van de standaardgebouwde Turbo. Enkel de maximum laaddruk bedraagt 0,9 in plaats van 0,8 bar en een verschillende afstelling van de Motronic van Bosch, zodat het vermogen van 408 naar 430 pk stijgt. De raceversie heeft andere nokkenassen die beter inspelen op de reglementair verplichte afknijpinstallatie, terwijl de Bosch Motronic werd vervangen door een TAG Electronics racesysteem. Het maximum vermogen met begrenzer bedraagt 450 pk, maar tijdens het seizoen zou de fabriek hier en daar wel wat pk-tjes winnen. Overigens heeft de racemotor een lichter vliegwiel van conventionele vorm in plaats van een vliegwiel met dubbele massa zoals de baanversie. Daarmee voorkomen ze voor de baanversie het ronken van de tandwielen van de versnellingsbak bij lage toerentallen en in vrijloop. Een ander verschil is dat de hydraulisch geregelde tuimelaars vervangen werden door met regelpastille voorziene exemplaren.”

Regen op de snelweg

“Het regent, het regent dat het giet en wat doe je dan met 430 pk? Enfin, we zullen wel zien. De kuipzetel zit al comfortabel en ik herken deze omgeving. Het nogal kleine stuur staat goed vrij en is voor mij nieuw. Ik start de motor die al werd opgewarmd en hij reageert met een stabiele vrijloop tussen 750 en 800 toeren. Dit lijkt wel een keurig Golfje… Op de hobbelweg van Weissach naar de autoweg dribbelt de GT2 en vergt hij voortdurend stuurcorrecties. De combinatie van een harde ophanging en brede Bridgestones is in die omstandigheden niet ideaal. Ik besloot de autoweg te nemen naar Heilbronn en dan die naar Würzburg, waar weinig verkeer is en geen snelheidsbeperkingen gelden. (…) Ondanks de natte weg is zijn wegligging uitstekend, de stabiliteit in rechte lijn onberispelijk en grote autowegbochten maalt hij tegen 250 km/u af. Twee vrachtwagens versperren de weg en de remmen tonen zich ongelofelijk doeltreffend vanaf de hoogste snelheid, dankzij de stroomlijndruk die de greep verbetert van de banden, die toch al voor deze wagen werden bestudeerd. De 250 km/u vallen terug tot 100 km/u en in afwachting dat de baan vrijkomt ga ik van zesde naar derde. Ik trek op en minder dan negen seconden later rij ik weer 200 km/u en minder dan twintig seconden zijn nodig om van 100 naar 250 km/u op te trekken. Enkel de McLaren presteert als productiewagen beter, daarin mogelijk bijgestaan door een Bugatti, maar de Ferrari F512M en de Lamborghini Diablo moeten zich gewonnen geven. Volgens de fabriek zou de GT2 baanversie 200 km/u halen in 12,5 seconden vanuit stilstand en een topsnelheid bereiken van 295 km/u.”

Levendig en aan de grond gekleefd

“Op de terugweg koos ik secundaire wegen met weinig verkeer die door de heuvelachtige streek kronkelden. Deze 1270 kg zware auto was verwonderlijk vlot en beweeglijk. Ook op nat asfalt en tegen behoorlijke snelheid. Om heel wat wagens op het droge te grazen te nemen, zet hij zich in de bochten zonder ooit van zijn spoor af te wijken. Elke stuurwenk wordt gehoorzaamd. Het discreet bekrachtigde stuur wekt de indruk sneller te reageren op impulsen en directer te zijn dan dat van een Carrera of een Turbo uit de serieproductie. (…) Met 430 pk onder de voet en als de wagen in een bocht ligt, kunt u natuurlijk altijd op natte wegen de achteras laten uitbreken. Enige voorzichtigheid is dus nog altijd aangeraden. Ik was echter verbaasd over het vermogen dat toch op de weg gebracht kan worden, zelfs in die moeilijke omstandigheden. Hier speelt het differentieel met beperkte slip tot 40% bij het optrekken en 60% bij motorrem een doorslaggevende rol, waardoor het mogelijk is bij het uitrijden van de bocht feller op te trekken en een achterwielschuiver beter te controleren.”

Makkelijk, maar…!

“430 pk, grote spoilers, indrukwekkende banden en op het eerste gezicht alles van een atleet met bolle spieren. Maar u hoeft zelf geen atleet te zijn om met hem op stap te gaan. De GT2 is net als de seriegebouwde Turbo zelfs in raceversie voorzien van een stuurbekrachtiging, een bekrachtigde koppeling en hogedrukrembekrachtiging met ABS. Daarbij komt nog een snelle, nauwkeurige en zachte zesbak en het ligt voor de hand dat een GT2 binnen de fysieke mogelijkheden ligt van elke man of vrouw met voldoende rijervaring en verantwoordelijkheidsbesef om te allen tijde die 430 pk te kunnen doseren. Een Porsche valt in het peloton van de spicy sport-GT’s op door zijn praktische kanten. Het zijn wagens die een uitstekend zicht bieden, zacht te bedienen zijn en waar de motor weinig grillen vertoont. Bovendien kan u ook voldoende bagage meenemen, desnoods op de achterbank en zowel in de stad als tijdens lange reizen op uw gemak zijn. De grote spoiler zit enkel in de stad wat in de weg en is daar ook overbodig, maar de GT2 is evenzeer bij machte zich samen met zijn eigenaar in clubraces te onderscheiden. De grote races zijn meer het domein van de competitieversie die een vijftigtal kilo lichter is.”