Opinie / De redactie ongefilterd – 75 jaar, en nu...?

Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart. Vandaag heeft onze Xavier Daffe het over het einde van een 'belle époque', met een mythisch merk dat volledig de elektrische toer opgaat.

LEES OOK De redactie ongefilterd – overzicht

Ik heb het over een legendarisch merk, dat een grote rol heeft gespeeld in de geschiedenis van de auto en nog meer in die van de autosport. Een merk dat volgend jaar 75 jaar geleden in Engeland werd geboren (maar al honderd jaar oud is als je de vroege jaren meetelt) en waaraan we enkele van de mooiste eigentijdse designs te danken hebben. Als ik Mk2, XK 120 en 150, E-Type, XJ en XJ-S of S-Type zeg, dan begrijp je meteen waar ik het over heb. Inderdaad: Jaguar.

En de aanleiding om het daar nu over te hebben, is een laconiek persbericht van enkele dagen geleden. Dat ging zogezegd over een beperkte editie van de F-Type, maar in feite was het een aankondiging van een revolutie, of beter gezegd van het einde van een tijdperk. "De eerste leveringen aan klanten zijn gepland voor januari 2023 – het jaar waarin 75 jaar Jaguar-sportwagens wordt gevierd, en een scharniermoment in de geschiedenis van het merk nu het trots toewerkt naar een volledig elektrische toekomst vanaf 2025. Bam! Jaguar wordt 'trots' 100% elektrisch. In 2025! Dat is zo goed als morgen… Bye bye F-Type, waardige erfgenaam van de E-Type, van de XK. Bye bye aan de melodieuze zescilinder, aan de romige V8. Vaarwel aan die materialen die zo typisch ruiken en aanvoelen. Vaarwel aan die gezellige sfeer van een Engelse pub. Vaarwel ook aan dat glorieuze verleden waarvoor de huidige bonzen zich plots lijken te schamen.

Ja, er wordt een bladzijde omgeslagen, vrienden. Natuurlijk weet ik dat de toekomst voor iedereen elektrisch is. Is dat goed of slecht? De toekomst zal het uitwijzen. Maar echt: 2025…? En ik weet ook dat de geschiedenis van Jaguar nooit echt rimpelloos is geweest. Dat het zich op een gegeven moment verloor onder de sinistere Premier Automotive Group van Jack Nasser. Die entiteit moest ooit de premiummerken van de reus Ford hergroeperen (met Aston Martin, Land Rover, Volvo, Lincoln en Mercury; wat een tegennatuurlijke constructie!), maar mislukte al snel en leidde ertoe dat de Britten werden verkocht aan een Indiase tycoon, afkomstig uit een voormalige kolonie dus. Een verschuiving van het zwaartepunt naar India die zich vertaalt in een kantelpunt van de geschiedenis.

Genationaliseerd, opnieuw verkocht, geprivatiseerd onder Margaret Thatcher, overgenomen door Ford, verkocht aan Ratan Tata: Jaguar heeft lang gezocht naar zijn lot. En een winstgevendheid in overeenstemming met zijn aura. Een rentabiliteit die het merk in dit stadium nog steeds niet heeft gevonden, en die waarschijnlijk de reden is voor deze vlucht vooruit, die de indruk van een schone lei wekt. Alle automerken zullen dit moeten meemaken, dat is waar. Maar Jaguar is – of was – geen merk zoals de andere, en daarom lijkt de symbolische omschakeling naar elektrisch even krachtig als een tsunami.

Ik zal me voor altijd de buitengewone muziek van de V12 van de XJR-9 en XJR-12 ‘Silk Cut’ herinneren, die de 24 Uur van Le Mans wonnen in respectievelijk 1988 en 1990 – in dat jaar zette Jaguar trouwens een één-twee-overwinning neer voor... Porsche. Het was overigens de 7e en laatste overwinning tot nu toe van het Britse merk in La Sarthe. En waarschijnlijk de laatste tout court. En persoonlijk zal ik ook terugdenken aan die ongelooflijke persreis midden jaren 90 (1996?), toen mij een XK8 Cabrio werd toevertrouwd om mee van Zuid-Italië naar Brussel te rijden, met een volledige vrijheid wat het traject betrof. "Hit the road, Xavier", zei de toenmalige persverantwoordelijke me. Wat een tijd... Want het gevoel van vrijheid dat ik toen voelde, daar zou je je tegenwoordig schuldig over moeten voelen...