Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart. Vandaag is het aan eindredacteur Werner Van Kerckhoven, die zich blijft verwonderen hoe mensen het licht van de zon proberen te ontkennen als het op de elektrische auto aankomt.
Als een pletwals. Een tsunami. Zo komt de elektrificering van ons wagenpark op en over ons gerold. Voor de ‘Trekkies’ onder ons: het is alsof we stilaan omgeven zijn door Borg-kubussen. “Resistance is futile”, weet je wel… Want draai het of keer het hoe je wilt: de kans dat Europa ooit nog terugkomt op haar beslissing om vanaf 2035 de verkoop van verbrandingsmotoren te verbieden, is klein. Zo goed als onbestaande zelfs, nu ook het Europese parlement enkele weken terug dat voorstel heeft bekrachtigd. Neen, de teerling is geworpen, de machine is in gang gezet.
En de slimmeriken die dachten om ‘nog wel even te wachten’ om in december 2034 hun laatste benzine (of hybride) te kunnen kopen en daar tot het einde der tijden mee te blijven rondrijden, ook die zijn eraan voor de moeite. Want het zal sneller gaan dan dat, véél sneller. Een kleine voorspelling? Al binnen dit en een dikke vijf jaar zal het zoeken zijn naar een nieuwe auto met verbrandingsmotor in onze contreien. En waar die nog bestaat, zal die peperduur zijn.
De reden: tegen 2030 zal de CO2-vlootuitstoot waaraan merken van Europa moeten voldoen, zo laag liggen, dat de elektrische auto de facto tegen dan al verplicht zal zijn… En de plug-inhybrides dan? Ik verwacht eerlijk gezegd niet dat die op dat moment nog altijd zullen wegkomen met hun bedrieglijk lage normatieve CO2-uitstoot, die geen enkele garantie biedt voor de werkelijke emissiewaardes. En zodra die correctie er komt, is een PHEV voor een constructeur evenmin nog interessant in de CO2-balans… Trouwens, in elk geval is zo’n oplaadbare hybride al even duur als een volwaardige EV.
Geen alternatieven
Natuurlijk zijn er bij zo’n volledig elektrisch wagenpark flink wat vragen te stellen. En eerlijk? Ik ben er zelf ook nog niet helemaal gerust in. Maar als je je oogkleppen afzet, zie je dat alle constructeurs de knop al een tijdje omgedraaid hebben. Geen weg terug meer… Die elektrische auto blijven ontkennen, zoals nog altijd veel mensen doen, heeft dan ook geen zin. Al die krampachtige pogingen om te blijven vasthouden aan een status quo – die eigenlijk al niet meer bestaat – het heeft op den duur zelfs iets meelijwekkends.
Vaak zie je die EV-ontkenners – soms nochtans slimme mensen – dan komen aandragen met waterstof en e-fuel als alternatief
Vaak zie je die EV-ontkenners – soms nochtans slimme mensen – dan komen aandragen met waterstof en e-fuel als alternatief. Technologie die bestaat, en in die zin levensvatbaar is… maar niet op een dermate grote schaal dat ze een waardig alternatief zal zijn. Op zich zijn deze brandstoffen (of energiedragers) wel groen, maar alleen is voor hun productie (en opslag in het geval van waterstof) stroom nodig. Veel stroom zelfs. Zo veel dat het moeilijk wordt – zo niet onmogelijk – om ons hele wagenpark op dergelijke alternatieven te laten rijden. Om nog maar te zwijgen over het energetische rendement van die oplossingen in vergelijking met batterijtechnologie…
O jawel, waterstof komt er – tot op zeker punt is het er zelfs al. Maar het wordt eerder een oplossing voor grote verbruikers die anders immense batterijen nodig zouden hebben – denk aan boten, bussen, vliegtuigen, treinen en tientonners – maar niet zozeer voor onze geliefde twee- en vierwielers. En die e-fuel? Misschien ooit voor de autosport en hier en daar voor een gefortuneerde liefhebber, maar ga er maar van uit dat ook dat goedje niet voor ieders beurs zal zijn weggelegd. En dus zullen we aan de stekker moeten, willen of niet…
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!
Nieuws
