Opinie / De redactie ongefilterd - vak(antie)literatuur

Naast hun journalistieke methodologie en hun professionele perspectief binnen de autosector zijn de leden van onze redactie eerst en vooral automobilisten en gewone burgers. In 'De redactie ongefilterd' spreken ze vanuit hun hart. Vandaag is het aan Hans Dierckx. De AutoGids-redacteur las een boek en beveelt het aan voor wie eens in de interne keuken van de autobouw wil gluren.

LEES OOK De redactie ongefilterd – overzicht

In onze stiel ontmoet je vaak ingenieurs die maar wat graag over hun pasgeboren auto willen vertellen, maar gemuilkorfd zijn door het communicatiedepartement, doodbenauwd dat er sappige verhalen lekken uit de interne keuken. Daarom vond ik ‘Inside the Machine’ zo’n boeiend boek.

‘An engineer’s tale of the modern automotive industry’, luidt de glasheldere ondertitel. Dit is leesvoer voor wie graag onder de motorkap van de autosector kijkt. De schrijver is David Twohig, een Ierse ingenieur die chefkok was bij de bereiding van drie auto’s die de afgelopen vijftien jaar meer waren dan meelopers: de Nissan Qashqai, de Renault Zoé en de Alpine A110. Die eerste als een trendzettende cross-over en een van de grootste commerciële successen van deze eeuw, de tweede als eerste op grote schaal gebouwde EV van Europa en de laatste als een van de plezantste sportwagens van het huidige tijdvak. Je komt er zaken over te weten.

Spaardrang

Tijdens de ontwikkeling van de Qashqai (oftewel P32L, zo luidt de interne codenaam) had Nissan net het bankroet in de ogen gekeken. Op diens voorganger op de productielijn in het Engelse Sunderland, de Almera, maakte de Japanse fabrikant een verlies van 1.500 pond per verkocht exemplaar.

Voor de Qashqai stond spaardrang dus centraal, tot op een honderdste van een eurocent per component, van wielmoeren over airbags tot de clips die alles bij elkaar houden. Behalve dan de 250.000 euro voor het maken van een nieuwe mal voor de achterbumper, omdat de mistlamp 1,2 millimeter te hoog stond op de plannen (in Europa mag dat maximum 900 millimeter zijn, om verwarring met de remlichten te vermijden).

Overstroming

De Zoé was voor Renault onbetreden terrein, en de druk was groot. Eén fikkende batterij of een ander elektrisch euvel zou volstaan om de reputatie van alle daaropvolgende EV’s bij voorbaat de nek om te wringen. Daarom moest bijvoorbeeld exact berekend worden hoeveel milliseconden het moest duren om bij een ongeval de hoofdzekering van de batterij af te schakelen: niet te kort, om de computer denktijd te gunnen in geval van loos alarm, maar ook niet te lang, om elektroschokken te vermijden. Het werd 50 à 70 milliseconden, oftewel een kwart van de tijd die het duurt om met je ogen te knipperen.

Er werd ook rekening gehouden met het scenario dat een Zoé in een ondergrondse garage zou staan, dat die met zeewater zou onderlopen tot net onder het niveau waarop de auto die hoofdzekering zou uitschakelen, waardoor de batterij elektrolyse van het zoute water zou veroorzaken. Indien er dan iemand de garage zou betreden en het licht zou aandoen, bestond er een risico op ontploffing. Ook voor dat bizarre – maar niet uit te sluiten – scenario werden veiligheidsschotten voorzien.

Op het kapblok

De Alpine begon dan weer als een passieproject, maar moest net als elk ander model luisteren naar de economische wetten van de autosector. De embryonale A110 lag meermaals op het kapblok, en Twohig werd verschillende malen naar Renaults kroonraad gesommeerd om uit de doeken te doen dat het Franse sportwagentje toch zeker geen verlieslatend product zou worden. Carlos Ghosn gaf naar eigen woorden “met tegenzin” groen licht, met een hele lijst voorwaarden erbij.

Niet enkel op euro’s, vooral ook op kilo’s moest bespaard worden, in de geest van de originele A110. Dat terwijl het de grootste moeite van de wereld kostte om het elegante ontwerp, zonder achtervleugel, productierijp te maken. Alleen al in het achterste spatbord, dat uitloopt in een puntige hoek net boven de achterlichten, zit meer dan een jaar werk; steeds weer scheurde het aluminium op dat uitsteeksel.

Afijn, een zeer lezenswaardig boek, ‘Inside the Machine’. Lekker breinvoer voor wie nog veel meer te weten wil komen over de wonderbaarlijke complexiteit van de geboorte van een auto.