Detailtests / 2024 MG ZS Hybrid+ (Luxury)

Zette de vorige ZS oorspronkelijk als EV voet op Europese bodem (met dus later ook twee varianten op benzine), dan kun je de nieuwe vandaag enkel nog bestellen als Hybrid+. Een aandrijfvorm waarvan we in dit geval toch wel wat verwachten, in de eerste plaats omdat een zelfopladende ­hybride veel beter aansluit bij de noden – en het budget – van de traditionele klanten in dit segment dan een pure EV. Maar evengoed omdat we eerder bij de MG 3 al zagen wat die hybride aandrijflijn in kwestie ­allemaal vermag.

Die installatie werd vrijwel een-op-een overgeheveld naar deze ZS, wat betekent dat ook in de SUV een 102 pk en 128 Nm sterke atmosferische (en bijzonder energie-efficiënte) 1,5-liter-viercilinder centraal staat. Hij wordt in zijn taak ondersteund door twee synchrone elektromotoren met permanente magneet, allebei ingebed in de drietrapsautomaat. De krachtigste van de twee (136 pk en 250 Nm) drijft mee de voorwielen aan, terwijl nummer twee (goed voor 81 pk en 60 Nm) als generator fungeert. Aangedreven door de benzinemotor kan die laatste ofwel de grootste elektromotor van stroom voorzien ofwel de 1,83 kWh-­batterij opladen – of beide scenario’s tegelijk voor zijn rekening nemen.

Daarmee hebben we ineens drie van de acht mogelijke werkingsmodi van dit geheel gecoverd. We hebben hier niet de plaats om de andere vijf in detail te bespreken, maar kort gesteld komt het erop neer dat je naast de seriële aandrijving van hierboven de verschillende motoren ook parallel aan elkaar kunt laten werken, net zoals de ZS Hybrid+ eveneens volledig elektrisch en uitstootvrij voort te stuwen valt.

Beperkte inspraak

De switch tussen al die werkingsmodi maakt de elektronische sturing helemaal automatisch; het enige wat je als bestuurder kunt bijstellen, is de mate van de elektrische ondersteuning, via de standen Eco, Normal of Sport. En eigenlijk verandert die keuze uiteindelijk niet zo gek veel; vooral de gasrespons wordt telkens wat bijgesteld.
Nu, meer hoeft dat zeker niet te zijn.

Alweer met het oog op het doelpubliek lijkt die beperkte inspraak zelfs een troef te zijn. We hadden graag hetzelfde kunnen zeggen over de bediening dan wel de volledigheid van de (veiligheids)elektronica, maar daar blijkt toch nog wat werk aan de winkel. Zo is de minimale afstand die je voor de adaptieve snelheidsregelaar kunt instellen, aan de conservatieve kant (lees: ruim gekozen), terwijl ook de dubbele functie van de rechter­joystick (je bedient er zowel de boordcomputer als het audiovolume mee) nogal onhandig is. Vooral dan omdat je tussen die taken dient te switchen met nog een andere stuurknop.

We misten evenzeer een aparte radioshortcut op het 12,3 duim grote infotainmentscherm, waardoor je verplicht bent altijd eerst via de startpagina naar het betreffende menu te swipen, net als een draadloze Android Auto- of Apple CarPlay-verbinding, een inductielader en USB-C-laadpoorten. Van de vier USB-poorten waarin MG voorziet, is er maar een van dat C-type. Of hoe de ZS ook daar toont dat er toch op de kleintjes is gelet.