Ecologie / SOS Diesel

In de jaren 1980 plakten groene meisjes en jongens een sticker met “Kernenergie? Neen dank je” op hun dieselwagen. In 2006 was het – in elk geval officieel – nog steeds ‘ecologisch’ om op diesel te rijden. In 2018 daarentegen rijdt iemand die de planeet wil redden zeker niet meer met een diesel (jakkes!) en verkiest hij of zij elektrisch vervoer met twee of vier wielen. Op vier decennia tijd is de diesel verander van een goedkope en betaalbare brandstof naar het zwarte schaap dat definitief uit alle steden en van de wegen moet worden verjaagd. Dieselgate is slechts een randfenomeen in een groeiende afkeer die is ontstaan als gevolg van een reeks studies naar het gevaar voor de volksgezondheid als gevolg van de uitstoot van schadelijke deeltjes door verbrandingsmotoren (benzines inbegrepen). De – terechte – strijd voor een gezonder leefmilieu bezondigt zich misschien aan overdreven haastwerk en een gebrek aan sociaal realisme. En aan te weinig internationale cohesie.

Kern van het probleem

Hoewel een dieselmotor minder CO2 uitstoot, heeft hij de pech dat hij vaak werkt met directe injectie, waardoor fijnstof ontstaat. Omdat de systemen die deze vervuilende stoffen kunnen filteren en tegenhouden zo duur zijn, hebben autobouwers minstens twee decennia lang geprobeerd om al te strenge uitstootnormen tegen te houden. Deze strategie keert nu als een boemerang terug. Euro 6d Temp-motoren lijken aan de strengste normen te voldoen, maar ze komen waarschijnlijk te laat om het verdwijnen van de dieselmotor te vermijden. In het verkeer rijden nog honderden miljoenen dieselwagens rond die enorme hoeveelheden deeltjes uitstoten die schadelijk zijn voor onze longen en voor het leefmilieu. Dat wagenpark zal niet van vandaag op morgen verdwijnen, maar heel wat regeringen zullen wel hun best doen om te vermijden dat deze auto’s nog veel gaan rijden.

Gedaan in 2024?

In Duitsland hebben heel wat steden beslist om ‘oude’ diesels te verbieden op hun wegen. Al is die regeldrift relatief, want ze raakt nu auto’s die gebouwd zijn voor… 2015. Ook Parijs heeft de jacht op de zelfontbrander geopend. Euro 6 of niet, de Franse hoofdstad wil in 2024 elke dieselwagen verbieden, en tegen 2030 komt er geen enkele verbrandingsmotor meer in. En dat zijn maar twee voorbeelden van projecten om de milieu-impact van auto’s te beperken, waarbij men begint met de diesel. Het gevolg van deze evolutie is dat de meeste constructeurs niet langer dieselmotoren meer aanbieden in hun kleinste modellen. Anderen schrappen de zelfontbrander zelfs volledig uit hun catalogus (met uitzondering van hun bedrijfsvoertuigen).

Overlevingskans?

Wie veel kilometers rijdt en bereid is om te aanvaarden dat zijn brandstofbudget uitzonderlijk sterk toeneemt, blijft nog overtuigd van diesel als oplossing. Het verbruik is lager, vooral op lange trajecten, waardoor dit type motor economisch te verantwoorden blijft, ondanks de prijsstijgingen aan de pomp. Tenzij deze mensen worden verplicht om hun gewoontes aan te passen of ze worden gemotiveerd om over te schakelen op de trein (die zelf ook te kampen heeft met concurrentie van de luchtvaart) zou het kunnen dat deze vraag de diesel nog wat uitstel van executie geeft. Tot wanneer andere technologieën het stokje overnemen… Tenzij de wet een totaalverbod oplegt. Wat moet je dan in de plaats daarvan kiezen? Een benzinemotor, die onvermijdelijk meer CO2 uitstoot, of misschien een hybride of elektrische oplossing? Zeker omdat slechts weinig merken iets lijken te voelen voor CNG, terwijl waterstof nog een marginaal fenomeen is. Het risico is dat we op een bepaald moment geen andere keuze zullen hebben dan ons recht op te geven om ons om het even wanneer te kunnen verplaatsen met een minimum aan beperkingen.